Η Ρίγα, η πρωτεύουσα της Λετονίας απέκτησε τη δική της Μπιενάλε την οποία επιμελείται η Κατερίνα Γρέγου. Με μότο τον τίτλο του βιβλίου του σοβιετικού συγγραφέα Alexei Yurchak’s “Everything Was Forever, Until it Was No More”, το οποίο εξερευνά τα παράδοξα της ύστερης περιόδου του σοβιετικού σοσιαλισμού, φράσεις από την “Βραδύτητα” του Μίλαν Κούντερα και τη φράση του Ηράκλειτου “Τα πάντα ρεί”, η Μπιενάλε της Ρίγας (RIBOCA) αναζητά τις επιπτώσεις της αλλαγής και της σύγχρονης ταχύτητας, άνοιξε τις πύλες της στις 2 Ιουνίου.
Η αλλαγή είναι μια σταθερή και αδιάφορη διαδικασία. Τίποτα δεν παραμένει το ίδιο και παρ ‘όλα αυτά αισθάνεσαι συχνά ότι τα πράγματα είναι σταθερά, γεμάτα βεβαιότητες. Μέχρι πρόσφατα – και εξαιρώντας τις σπάνιες στιγμές προσωπικού, κοινωνικού ή πολιτικού μετασχηματισμού – η αλλαγή έμοιαζε να μας επηρεάζει αργά. Μέχρι που μια μέρα ανακαλύψαμε ότι ο κόσμος έχει αλλάξει πέρα από αυτό που μπορούμε να αναγνωρίσουμε.
Η 1η Μπιενάλε της Ρίγα προβληματίζεται επάνω στο φαινόμενο της αλλαγής – πώς αναμένεται, βιώνεται, κατανοείται, εξομοιώνεται και αντιμετωπίζεται αυτή τη στιγμή με την αυξανόμενη επιτάχυνση της ζωής μας. Στην Μπιενάλε παίρνουν μέρος 104 καλλιτέχνες,, εκ των οποίων το ένα τρίτο προέρχεται από χώρες της Βαλτικής, καθώς και 10 κολεκτίβες. Οι υπόλοιποι καλλιτέχνες προέρχονται από χώρες όπως η Κορέα, η Αργεντινή, η Βενεζουέλα, η Κολομβία και η Νότια Αφρική, καθώς και η Ρωσία, το Βέλγιο, οι Κάτω Χώρες, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ελβετία, η Ελλάδα και η Βουλγαρία.
Εκτείνεται σε όλη την πόλη σε εννέα χώρους -από ένα ιδιωτικό βασιλικό διαμέρισμα μέχρι τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό του σοβιετικού καθεστώτος, τόσο στον εργοστασιακό όσο και στον αστικό ιστό. Οι επιλεγμένοι χώροι αντανακλούν την ποικιλόμορφη πολιτιστική και αρχιτεκτονική ιστορία της Ρίγας: από τα παραδοσιακά ξύλινα κτίρια του μεσαίωνα και του 19ου αιώνα μέχρι το προπολεμικό αρτ νουβό, τον σοβιετικό μοντερνισμό και την εντυπωσιακή βιομηχανική αρχιτεκτονική. Οι χώροι δεν χρησιμεύουν μόνο ως ένα αισθητικά ελκυστικό πλαίσιο για τα έργα τέχνης, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης πολιτιστικής και ιστορικής αφήγησης της πόλης της Ρίγα και της ευρύτερης περιοχής της Βαλτικής.
Το 2016, όταν ξεκίνησε η Μπιενάλε, θεωρήθηκε χρονιά πολιτικού σεισμού. Αν και αυτό μπορεί να είναι υπερβολή, είναι σαφές ότι βρισκόμαστε στην κορυφή μιας νέας παγκόσμιας τάξης και ότι η τάση του νεο-συντηρητισμού φαίνεται να καταλαμβάνει όλο και περισσότερες χώρες. Η εκλογή του Προέδρου Trump, το Brexit, η ανάσταση του εθνικισμού και άλλες εντελώς απροσδόκητες οδήγησαν σε ένα είδος «ψυχοπολιτικής». Ο φιλόσοφος Lieven de Cauter το αποκαλεί αυτό, πιο ποιητικά, «πολιτική μελαγχολία».
Παρά τις πρωτοφανείς γνώσεις και πληροφορίες, ο κόσμος αντιμετωπίζει μείζονες προκλήσεις απέναντι στις οποίες είμαστε απροετοίμαστοι. Τα ολοένα μεταβαλλόμενα δημογραφικά στοιχεία, η οικονομία βασισμένη στον «γνωστικό» καπιταλισμό, η αύξηση της αυτοματοποίησης, η οποία θα καταστήσει τους ανθρώπους περιττούς, η πεποίθηση ότι η ανθρώπινη φυλή μπορεί να εξελιχθεί πέρα από τους σημερινούς φυσικούς και διανοητικούς περιορισμούς της μέσω της επιστήμης και της τεχνολογίας, η κλιματική αλλαγή είναι πεδία που εξετάζει η Μπιενάλε μέσω της τέχνης αλλά και των επιστημών.
Τα 113 έργα της έκθεσης στα οποία συμπεριλαμβάνονται 49 νέες παραγγελίες, θα προβληθούν σε εννέα διαφορετικούς χώρους σε ολόκληρη τη Ρίγα. Θα υπάρχουν επίσης 10 δημόσια γλυπτά και ειδικές παρεμβάσεις σε διάφορα σημεία της πόλης. Πολλοί από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν περισσότερες από μία εργασίες που εμφανίζονται σε αρκετούς χώρους, προσφέροντας έτσι στους επισκέπτες τη δυνατότητα να αποκτήσουν μια πιο εμπεριστατωμένη εικόνα του έργου τους.Η επιμελητική ομάδα της Μπιενάλε είναι «γυναικεία υπόθεση». Chief Curator είναι η Κατερίνα Γρέγου, Associate Curator η Solvej Helweg Ovesen, η Ιόλη Τζανετάκη, Public Programme Curators η Zane Zajančkauska και η Ilze Kalnbērziņa Praz.
H Riga International Biennial of Contemporary Art θα διαρκέσει έως τις 28 Οκτωβρίου 2018.
Πηγή: elculture.gr