Για όσους γεννήθηκαν εκτός Βελγίου και αναζητούν επίσης δουλειά στη χώρα, η ανεπαρκής γνώση μιας από τις επίσημες γλώσσες της χώρας είναι το κύριο εμπόδιο για την εύρεση εργασίας.
Το να μην γνωρίζει κάποιος μία από τις επίσημες γλώσσες του Βελγίου — ολλανδικά, γαλλικά ή γερμανικά — είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τους μη Βέλγους στην εύρεση εργασίας, σύμφωνα με νέα στοιχεία από τη Statbel, τη βελγική στατιστική υπηρεσία, με βάση την έρευνα σε δείγμα 29.000 ανθρώπων.
«Το 19% των ανέργων και το 11% των ανενεργών που γεννήθηκαν στο εξωτερικό δηλώνουν ότι δεν έχουν επαρκή γνώση μιας από τις επίσημες γλώσσες του Βελγίου και ως εκ τούτου αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εύρεση εργασίας», αναφέρει η έκθεση.
Το πρόβλημα εντείνεται στη Φλάνδρα
Στη Βαλλονία, το επίπεδο γνώσης μιας από τις εθνικές γλώσσες είναι το υψηλότερο, με σχεδόν το 80% να δηλώνει ότι είναι η μητρική του γλώσσα ή ότι έχουν ανεπτυγμένη γνώση της. Στην περιφέρεια των Βρυξελλών-Πρωτεύουσας είναι περίπου 60%, ενώ στη Φλάνδρα περίπου 45%.
Ο αριθμός των ατόμων με ελάχιστη έως καθόλου γνώση μιας από τις τρεις γλώσσες του Βελγίου είναι επίσης μακράν ο υψηλότερος στην περιφέρεια της Φλάνδρας (33%, σε σύγκριση με 17% στην περιφέρεια της Πρωτεύουσας και 9% στην Περιφέρεια της Βαλλονίας).
Συνολικά στην Ευρώπη, η έλλειψη γλωσσικών δεξιοτήτων στη γλώσσα(ες) της χώρας υποδοχής ήταν επίσης το πιο συχνά αναφερόμενο εμπόδιο, ειδικά μεταξύ των ατόμων που γεννήθηκαν εκτός ΕΕ, σύμφωνα με την έρευνα της Eurostat στην οποία βασίστηκε η έκθεση της Statbel.
Το Βέλγιο επιδιώκει να προσελκύσει περισσότερους αλλοδαπούς εργαζομένους θέτοντας πιο ευέλικτους κανόνες για τους ξένους υπηκόους, στο να εργάζονται και να διαμένουν στη χώρα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη χρόνια έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Ωστόσο, το ζήτημα του γλωσσικού φραγμού μπορεί να εμποδίσει την αποτελεσματικότητα αυτού του μέτρου, ειδικά σε περιοχές όπως οι Βρυξέλλες, όπου οι κενές θέσεις απαιτούν γνώση τόσο της γαλλικής όσο και της ολλανδικής γλώσσας, ενίοτε δε και της αγγλικής.
Η έλλειψη θέσεων εργασίας που ταιριάζουν με το προφίλ ενός ατόμου, το γεγονός ότι τα ξένα διπλώματα δεν αναγνωρίζονται εύκολα και η περιορισμένη νόμιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας αποτελούν επίσης τροχοπέδη για τους αναζητούντες εργασία ξένους.
Οι ξένοι είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν διακρίσεις
Η έρευνα της Statbel, στην οποία συμμετείχαν και Βέλγοι υπήκοοι, διαπίστωσε ότι μόλις το 3% δεν έχει υποστεί κάποιου είδους διάκριση στην τρέχουσα εργασία του.
Τέσσερις στους πέντε εργαζόμενους (79%), που γεννήθηκαν σε χώρα εκτός ΕΕ δήλωσαν ότι η ξένη καταγωγή τους, από την εθνικότητα, το χρώμα του δέρματος και την προφορά τους, μέχρι τη θρησκεία ή/και το στιλ ένδυσής τους, ήταν η βάση της διάκρισης.
Ενώ οι άντρες που γεννήθηκαν στο εξωτερικό δήλωσαν ότι το επίπεδο της εργασίας τους ήταν τώρα είτε το ίδιο (50,3%) είτε υψηλότερο (32%) από την τελευταία τους εργασία πριν από τη μετανάστευση, σχεδόν μία στις τέσσερις ξένες γυναίκες (23%) έχει τώρα δουλειά σε χαμηλότερο επίπεδο από πριν έρθει στο Βέλγιο.