Ο Γιώργος Κουβίδης είναι οικονομολόγος και πρώην ανώτερος Αξιωματικός του Στρατού Ξηράς. Κατοικεί στις Βρυξέλλες από το 2005 και εργάζεται στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου της ΕΕ σε θέματα χρηματοδότησης ευρωπαϊκών στρατιωτικών πρωτοβουλιών. Στις εκλογές της 3ης Απριλίου 2011 εκλέχθηκε στο ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών με το ψηφοδέλτιο “Νέας Δημοκρατικής Κίνησης”. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών.
Συνέντευξη: Μαρία Γεωργίου
Φωτογραφία: Newsville.be
__________________
Κε Κουβίδη, μετά από τους πρώτους μήνες παρουσίας σας στο ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών ποια είναι η εικόνα με την οποία θα περιγράφατε την πραγματική λειτουργία της ΕΚΒ;
Κρίνω αρκετά ικανοποιητική την έως τώρα λειτουργία της ΕΚΒ, διακρίνω σε επίπεδο τωρινού ΔΣ ένα δυναμικό πρόεδρο και μια ομάδα νέων κυρίως ανθρώπων που έχουν πραγματικά τηδιάθεση να συνεισφέρουν ουσιαστικά υπερβαίνοντας αγκυλώσεις ή στερεότυπα. Από την άλλη οφείλω να ομολογήσω ότι διαπιστώνω μια έλλειψη επικοινωνίας και μια απόσταση ανάμεσα στο ΔΣ της Κοινότητας και στους Έλληνες που ζουν και εργάζονται στις Βρυξέλλες. Η απόσταση αυτή δυστυχώς είναι ακόμα περισσότερο εμφανής σε επίπεδο νεολαίας.Είναι μια από τις προκλήσεις που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε. Θα πρέπει να ανατρέψουμε αυτή την τάση και θα πρέπει να αποκτήσουμε ουσιαστικότερο ρόλο στη ζωή του ομογενειακού Ελληνισμού. Η συναισθηματική επίκληση από της μόνη της δεν αρκεί καθώς θα μετατρέψει αργά ή γρήγορα την ΕΚΒ σε ένα θεσμό μουσειακού χαρακτήρα. Σε κάθε περίπτωση η εικόνα είναι αρκετά καλύτερη από αυτή που φανταζόμουν και είμαι πραγματικά αισιόδοξος για το έργο που μπορεί να φέρει σε πέρας το τωρινό ΔΣ.
Ποιο ήταν το δικό σας κίνητρο για συμμετοχή στα ομογενειακά κοινά και ποιους στόχους βάζετε στην αρχή της θητείας σας;
Η δυνατότητα να έχω μια θετική συνεισφορά στην καθημερινότητα όλων μας είναι ο κυριότερος λόγος για αυτήν μου την απόφαση. Σήμερα αναμφίβολα επικρατεί έντονη απογοήτευση και υπάρχουν πολλές αφορμές για να απέχει κάποιος από οποιαδήποτε δημόσια ενασχόληση, εντούτοις σήμερα περισσότερο από ποτέ υφίσταταιη ανάγκη να είμαστε στο “εμείς” παρά στο “εγώ”. Θεωρώ ότι στο παρελθόν “ιδιωτεύσαμε” περισσότερο από όσο έπρεπε με ορατά πλέον, σε εθνικό επίπεδο, τα αποτελέσματα. Θα ήθελα λοιπόν με την ευκαιρία να καλέσω όλους τους Έλληνες που κατοικούν στις Βρυξέλλες να έρθουν κοντά στην Κοινότητα, οι συνεδριάσεις του ΔΣ είναι ανοικτές στο κοινό, μας ενδιαφέρει η άποψη του κάθε Έλληνα και έχουμε ανάγκη τη συμπαράσταση όλων. Η ΕΚΒ έχει ορισμένα πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιούν σημαντικά από άλλα ομογενειακά όργανα. Σε επίπεδο Βρυξελλών υπάρχουν ομάδες με πολύ διαφορετικά γνωρίσματα και ανάγκες. Υπάρχουν για παράδειγμα οι νέοι δεύτερης η τρίτης γενιάς, οι εργαζόμενοι στους Διεθνείς Οργανισμούς καθώς επίσης και η πρώτη γενιά Ελλήνων, η οποία βρίσκεται πλέον στο στάδιο της τρίτης ηλικίας. Η ΕΚΒ οφείλει να αναλύσει τις ανάγκες αυτών των ομάδων, χωρίς αποκλεισμούς, να λειτουργήσει συνεκτικά και να αναπτύξει τις υποδομές για την κάλυψή τους. Η Κοινότητα θα πρέπει επίσης να αναλάβει ένα ευρύτερο ρόλο συντονιστή σε σχέση με τους συλλογικούς φορείς που υφίστανται και λειτουργούν στις Βρυξέλλες, αλλά κυρίως θα πρέπει σχεδιάσει ένα όραμα για το μέλλον, στο οποίο να συμπεριλάβει τη νέα γενιά Ελλήνων του Βελγίου.
Σε μια πρόσφατη συνάντησή του, το ΔΣ της ΕΚΒ με ομογενειακούς φορείς, έθεσε με αισιοδοξία το σχέδιο απόκτησης του παλαιού κτιρίου της ΜΕΑ στην rue Montoyer. Η πρόταση αυτή έχει ήδη βγει προς τα έξω μέσω του ίντερνετ και των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Δεν βλέπουμε όμως να υπάρχει ένα σαφές σχέδιο ή μία προκαθορισμένη στρατηγική.Δώστε μας την δική σας οπτική πάνω σε αυτό το θέμα. Ποιος φορέας πιστεύετε πως έχει το προφίλ και θα μπορούσε να αναλάβει να διαχειριστεί αυτό το σχέδιο;
Η ΕΚΒ έχει πράγματι αναλάβει την πρωτοβουλία να συντονίσει τους φορείς που λειτουργούν σε επίπεδο Βρυξελλών ώστε να αξιοποιηθεί το κτίριο στη Rue Montoyer. Πρόκειται για ένα κτίριο στην καρδιά των Βρυξελλών, ουσιαστικά στην καρδιά της Ε.Ε. Το κτίριο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα χώρο πολιτισμού και παιδείας, μια γέφυρα επικοινωνίας της Ελλάδος προς την υπόλοιπη Ευρώπηκαι μια ουσιαστική υποδομή για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο και δύσκολο στόχο που τον κάνει δυσκολότερο η παρούσα οικονομική κρίση, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να εκποιηθεί έναντι συμβολικού τιμήματος. Η EKB προσπαθεί καταρχήν να ευαισθητοποιήσει τους φορείς σετοπικό επίπεδο και στην προσπάθεια αυτή εντάσσει την προβολή του θέματος μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Παράλληλα όμως αναπτύσσει στοχευμένες πρωτοβουλίες προς κεντρικούς φορείς καιιδιωτικά ιδρύματα για τη στήριξη της πρωτοβουλίας. Θα ήθελα να σας ενημερώσω επίσης ότι το προσεχές διάστημα, κατόπιν πρωτοβουλίας της ΕΚΒ, επίκειται και ερώτηση προς τους συναρμόδιους Υπουργούς στη Βουλή των Ελλήνων. Η ΕΚΒ εκ φύσεως δεν είναι δυνατόν να αναλάβει τη διαχείριση ενός τέτοιου κτιρίου. Θα πρέπει να δημιουργηθεί κατάλληλο Ίδρυμα, στο ΔΣ του οποίου θα μετέχει και εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου, πιθανότατα ο Πρέσβης της Ελλάδος στο Βέλγιο, καθώς επίσης και εκπρόσωποι συλλογικών φορέων. Όπως αντιλαμβάνεσθε το ίδρυμα θα πρέπει να είναι αυτόνομο οικονομικά, κατά συνέπεια είναι απαραίτητο να συνταχθεί και λεπτομερής τεχνικοοικονομική μελέτη, η οποία να περιγράφει τις συνθήκες λειτουργίας του. Η ΕΚΒ παρά το πεπερασμένο των μέσων που διαθέτει κινείται ταυτόχρονα και προς τιςδύο αυτές κατευθύνσεις.
Πιστεύετε πως ένας νέος άνθρωπος με θέληση να προσφέρει στα ελληνικά ομογενειακά κοινά θα έπρεπε να εμπλακεί στα βελγικά πολιτικά δρώμενα και αν ναισε ποιο επίπεδο;
Νομίζω ότι κατ'αρχήν είναι υποχρέωση του κάθε πολίτη, που ζει σε μια κοινωνία να συνεισφέρει στη δημόσια ζωή. Οι Έλληνες, οι οποίοι καθιέρωσαν τη Δημοκρατία ήταν και οι πρώτοι που έθεσαν ως απαραίτητη προϋπόθεση τη συμμετοχή. Ειδικά για τον ελληνισμό του Βελγίου θα ήθελα να παρατηρήσω ότι ενώ είναι υπολογίσιμη δύναμη από άποψη αριθμών, εντούτοις εκτός κάποιων πολύ συγκεκριμένων εξαιρέσεων, αδυνατεί να μετατρέψει τη δύναμη αυτή σε πολιτική επιρροή. Είναι κάτι που θα πρέπει να αλλάξει δεδομένου ότι και η βελγική κοινωνία είναι κατά βάση ανοικτή και υποστηρίζει τη διαφορετικότητα. Θεωρώ την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως το κατάλληλο πεδίο ενασχόλησης ή αν θέλετε εισόδου στα βελγικά πολιτικά δρώμενα, μια και υπάρχουν περιοχές όπως το Anderlecht ή το Saint- Gills στις οποίες θα μπορούσαν να στηριχθούν και περισσότεροι από ένας Έλληνες υποψήφιοι.
Με την οργάνωση ποιας πολιτιστικής δράσης πιστεύετε πως η ΕΚΒ θα μπορούσε να πλησιάσει τους νέους Έλληνες της δεύτερης και τρίτης γενιάς;
Οι νέοι δεύτερης και τρίτης γενιάς είναι όπως προαναφέρω το μεγάλο ζητούμενο. Ειλικρινά δεν έχω εύκολη απάντηση. Πρόκειται για ομάδα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε σχέση με την προηγούμενη γενιά. Είναι φυσικάπλήρως ενταγμένοι στη βελγική κοινωνία και ως νέοι έχουντους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας αλλά και ενδιαφέροντα. Ως ένα σημείο έχω την αίσθηση ότι θεωρούν την Κοινότητα ως κάτι ρετρό και ξεπερασμένο. Με απογοήτευση διαπίστωσα ότι στις εκλογές της Κοινότητας κατά κύριο λόγο οι ψηφοφόροι ήταν μεγαλύτερης ηλικίας. Γνωρίζω ότι έχουν γίνει προσπάθειες στο παρελθόν για να αναπτυχθούν δράσεις με τη νεολαίαχωρίς θεαματικά αποτελέσματα. Θα πρέπει να είμαστε δημιουργικοί στο τρόπο επικοινωνίας μαζί τους. Η δική σας πρωτοβουλία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά σε αυτό το θέμα. Από εκεί και πέρα οφείλουμε να δούμε με ευαισθησία τις ανάγκες τους και πως μπορούμε να βρούμε από κοινού τρόπους για να τις καλύψουμε. Δε θεωρώ ότι ο ρόλος της κοινότητας πρέπει να εξαντληθεί σε ένα – δύο πολιτιστικές εκδηλώσεις με απλά φυσική παρουσία νέων ανθρώπων. Αυτό θα ήταν κάτι εύκολο να γίνει δε θα φέρει όμως κανέναουσιαστικό αποτέλεσμα. Θα πρέπει να βοηθήσουμε τους νέους Έλληνες του Βελγίου να προσδιορίσουν την ταυτότητα και τις ιδιαιτερότητες τους σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και να τους ενθαρρύνουμε να αναλάβουν οι ίδιοι πολιτιστική δράση με θέματα που τους ενδιαφέρουν πραγματικά.