- - https://www.newsville.be -

Με επιλεγμένο καλλιτεχνικό πρόγραμμα αλλά και απρόοπτα ο πρώτος εορτασμός της European Day of Humanity στις Βρυξέλλες

Ο πρώτος εορτασμός της Ευρωπαϊκής Μέρας Ανθρωπισμού έγινε την Τρίτη 23 Ιουνίου με πρωτοβουλία του Belgian-German Club

Ο πρώτος εορτασμός της Ευρωπαϊκής Μέρας Ανθρωπισμού έγινε την Τρίτη 23 Ιουνίου με πρωτοβουλία του Belgian-German Club asbl και με οργανωτική ευθύνη του προέδρου του, David Chmelik, ενώ ο Δήμος του Ixelles παρείχε ξεχωριστή βοήθεια παραχωρώντας τη μεγάλη αίθουσα στο κτίριο Flagey το οποίο φιλοξένησε το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, την καλλιτεχνική βραδιά. Την ίδια μέρα το πρωί εκδηλώσεις έγιναν και στον εξωτερικό χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το Newsville παρακολούθησε με ενδιαφέρον τις εκδηλώσεις στο Studio 4, στις οποίες υπήρξε άξια ελληνική εκπροσώπηση από το Λύκειο των Ελληνίδων των Βρυξελλών καθώς και από την ομάδα της Ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Τσεκούρα, ενώ ο Έλληνας πρέσβης στη ΜΕΑ κ. Ανδρέας Παπασταύρου απηύθυνε χαιρετισμό.

Στο καλλιτεχνικό κομμάτι, το οποίο ήταν πλούσιο, αλλά και δυσανάλογα μεγάλο σε διάρκεια, οι προσκεκλημένοι είχαν την χαρά να παρακολουθήσουν την Dolni Studénky orchestra από την Τσεχία, την University of Latvia Wind Orchestra από την Λετονία, ένα μουσικό δίδυμο από την Αρμενία και την Τουρκία, το παραδοσιακό αρμένικο χορευτικό συγκρότημα Heripimée , την ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών και το Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών με χορωδιακό και χορευτικό του σχήμα. Στο τελευταίο μέρος της βραδιάς το κοινό χειροκρότησε την πολύ καλή γερμανική ορχήστρα Blasorchester Koningsbrunn από τη Βαυαρία, η οποία εκτέλεσε 5 μουσικές επιλογές, κλείνοντας με τον ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης-  Ode to Joy.

Άσχημο τέλος σε μία καλή προσπάθεια: «I don’t want you here. Go back to Greece»

Από τον Γιάννη Δήμα

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της βραδιάς κράτησε μέχρι τις έντεκα περίπου το βράδυ και η κούραση όλων ήταν έκδηλη. Ίσως οι διοργανωτές θα έπρεπε να το είχαν προσέξει αυτό. Παρ΄όλα αυτά, το »ελληνικό» ενδιαφέρον του 2ου μέρους μας κράτησε στην όμορφη αίθουσα της Flagey. Το ίδιο όμως δε συνέβη με τους μισούς και παραπάνω καλεσμένους οι οποίοι άρχισαν να αποχωρούν μετά την ενδιάμεση παύση. Όλες οι καλλιτεχνικές συμμετοχές ήταν αξιόλογες και η δική μου χαρά βλέποντας το πανταχού παρόν Λύκειο να τραγουδάει και να χορεύει με συνοδεία από την ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών με κράτησε μέχρι τα τελευταία λεπτά της εκδήλωσης όπου το επίσημο πρόγραμμα ανέφερε την εκτέλεση του «Ύμνου της Ευρώπης- Ode to Joy», από τη γερμανική και την ελληνική ορχήστρα. Όμως δεν είδαμε ποτέ την ανανεωμένη κοινή εκτέλεση του γνωστού έργου του Μπετόβεν και ας δούμε το γιατί.

Η γερμανική ορχήστρα Blasorchester Koningsbrunn, -και σύμφωνα με το πρόγραμμα το οποίο είχε μοιραστεί στην είσοδο-, έπαιξε το κατά σειρά 3ο κομμάτι με τίτλο Kein schoner Land-Hymnus του συνθέτη Kur Gable. Με το τέλος της εκτέλεσης ο Έλληνας μαέστρος Ανδρέας Τσεκούρας πήρε την απόφαση να αποσύρει την ολιγομελή ελληνική ορχήστρα και να μην συμμετέχει στο τελικό κλείσιμο της βραδιάς. Το πρόγραμμα εξελίχθηκε κανονικά με αποτέλεσμα ο Ύμνος να παιχτεί μόνο από τους Γερμανούς μουσικούς.

Η συνέχεια της τελευταίας πράξης παίχτηκε μετά το τέλος της εκδήλωσης όπου ο  Ανδρέας Τσεκούρας, παρουσία της Μαρίας Καραχάλιου, αντιπροέδρου του Λυκείου, συνομίλησε σε ήπιους τόνους με τον Γερμανό ομόλογό του, εξηγώντας πως η απόφαση του να μη συμμετέχουν οι Έλληνες μουσικοί στο κλείσιμο της βραδιάς βασίστηκε στο ότι το 3ο κομμάτι  Kein schoner Land-Hymnus  που έπαιξε η γερμανική ορχήστρα ήταν ένα πολεμικό εμβατήριο το οποίο παρέπεμπε σε άσχημες μνήμες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Και ενώ ο Γερμανός μαέστρος απαντούσε ότι το καλλιτεχνικό πρόγραμμα δεν ήταν δικής του επιλογής και η μόνη ευθύνη που είχε ήταν αυτή της σωστής εκτέλεσης του μουσικού μέρους, παρενέβη ο διοργανωτής της βραδιάς και πρόεδρος του Belgian-German Club,  David Chmelik, ο οποίος με ομολογουμένως κάκιστο ύφος φώναξε στον Ανδρέα Τσεκούρα : » Είσαι εγωιστής», «κατέστρεψες όλη τη βραδιά», «δεν θέλω να σε βλέπω εδώ», «γύρνα πίσω στην Ελλάδα». Οι απίστευτες αυτές φράσεις, δυσανάλογες τόσο με το ύφος της βραδιάς όσο και με τον ήρεμο διάλογο που υπήρχε μέχρι εκείνη τη στιγμή, άφησαν κατάπληκτους τους παρευρισκόμενους. Ο David Chmelik γύρισε την πλάτη του και έφυγε χωρίς να ακούσει τίποτα άλλο.

Λυπηρό, αλλά αληθινό, το γεγονός που ζήσαμε στο τέλος της εκδήλωσης δεν ήταν το μόνο άσχημο, αφού ξετυλίγοντας το κουβάρι, έμαθα πως η άσχημη συμπεριφορά του εν λόγω κυρίου Chmelik και τα πολλά κενά στην οργάνωση τις δύο τελευταίες μέρες τον είχαν ήδη φέρει σε ρήξη με πολλούς από τους επίσημους καλεσμένους.