Της Μαρίας Ακριβού
Μια ελληνική εταιρεία με κρητικό DNA και φιλοσοφία ευρωπαϊκή έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Βέλγων πολιτών. Ο λόγος για την Eurocreta, το όνομα της οποίας αποτελεί, εδώ και αρκετές δεκαετίες, συνώνυμο του ασφαλιστικού κλάδου. Στο τιμόνι της επιχείρησης βρίσκεται ο Μάνος Καβλεντάκης, 2ης γενιάς Έλληνας επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στις Βρυξέλλες. Ο ίδιος σπούδασε οικονομικά στο Ρέθυμνο και πήρε το ΜΒΑ στο Λονδίνο, ενώ επέστρεψε στο Βέλγιο για να δώσει μια νέα «πνοή» στην οικογενειακή επιχείρηση.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η πρώτη επαφή με την βελγική οικονομία έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο πατέρας του, Ανδρέας, μετέβη αναλαμβάνοντας καθήκοντα Διευθυντή του ΕΟΤ. Αν και ο τουρισμός ήταν εγγεγραμμένος στο DNA του, αφού καταγόταν από ένα νησί, την Κρήτη, με ισχυρή τουριστική βάση, όταν ολοκλήρωσε τη θητεία του στον ΕΟΤ αποφάσισε να αναπτυχθεί επιχειρηματικά σε μια νέα, πολλά υποσχόμενη, αγορά. Παρατηρώντας την άνθιση που κατέγραφε ο ασφαλιστικός κλάδος στις Βρυξέλλες τη δεκαετία του ’80, παίρνει το ρίσκο να ανοίξει το δικό του ασφαλιστικό γραφείο δίνοντας έμφαση σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια. Η Eurocreta ήταν γεγονός.
Το 2005, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, ο Μάνος ανοίγει ένα ξεχωριστό υποκατάστημα , το οποίο το 2008 μπήκε υπό τη «σκέπη» της Recordbank του ομίλου ING που κατέχει την τρίτη θέση στη βελγική αγορά, ισχυροποιώντας ακόμη περισσότερο το brand Eurocreta.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο fortunegreece.com ο Μάνος Καβλεντάκης, μολονότι υπάρχει ακόμη χώρος για νέους «παίχτες», η φιλοσοφία των περισσότερων πολυεθνικών – και κυρίως των ολλανδικών – δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα νούμερα που πετυχαίνουν οι συνεργάτες με αποτέλεσμα ο ανταγωνισμός να είναι πολύ έντονος. Προσθέτει δε πως η ασφαλιστική αγορά του Βελγίου αποτελεί από μόνη της case study καθώς διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από τα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν αντίστοιχες αγορές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. «Ιστορικά οι ασφαλιστικές δουλεύουν με brokers και μεσιτικά γραφεία. Κάποτε το ποσοστό ήταν στο 80%, σήμερα διαμορφώνεται στο 60%. Εμείς πληρωνόμαστε μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών, ενώ ο πελάτης έχει όλο το πακέτο υπηρεσιών δωρεάν από εμάς».
Και αν στην Ελλάδα, έπειτα από μια περίοδο «αγρανάπαυσης», οι ασφαλιστικές επαναπροσδιορίζουν και πάλι το ρόλο τους, ο Μάνος τονίζει πως ο ασφαλιστικός κλάδος του Βελγίου δεν επηρεάστηκε από την κρίση, αφού ακόμα και σήμερα το 70% των πολιτών προκρίνουν τη ιδιωτική ασφάλιση έναντι της δημόσιας. Ο αριθμός μάλιστα των μεσιτών στο Βέλγιο δεν ξεπερνά τους 1.000!
«Το υψηλό ποσοστό των ασφαλειών ζωής οφείλεται στο ότι έχουν πέσει πολύ τα επιτόκια. Οι τράπεζες αλλά και οι ασφαλιστικές δανείζονται μεν με πιο χαμηλά επιτόκια, ωστόσο, αναγκάζονται να δίνουν πιο φθηνά τα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες τους με αποτέλεσμα τα περιθώρια κέρδους να συρρικνώνονται». Απόρροια αυτής της πρακτικής είναι η παροχή δανείων με φειδώ και αυστηρότερους όρους. Οι τράπεζες βλέποντας τα έσοδά τους να μειώνονται, δίνουν λιγότερα δάνεια με γνώμονα πάντα το ρίσκο που θα κληθούν να διαχειριστούν στο εγγύς μέλλον.
«Τα τελευταία 2-3 χρόνια τα επιτόκια έχουν πέσει σε ιστορικά χαμηλά, γεγονός που αυξάνει τη ζήτηση από νέους πελάτες, ενώ κάνει τους παλιούς να επαναδιαπραγματεύονται και να μετακινούνται σε άλλες ανταγωνίστριες εταιρίες που προσφέρουν πιο ελκυστικά πακέτα» εξηγεί ο Μάνος.
Bucephalos: Ο συνδετικός κρίκος των Ελλήνων επιχειρηματιών του Βελγίου
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της εταιρείας έπαιξε αναμφίβολα και η συμμετοχή της στο δίκτυο της Bucephalos, μια πρωτοβουλία Ελλήνων επιχειρηματιών που στηρίζει την ανάπτυξη της ελληνικής επιχειρηματικότητας στην περιοχή του Βελγίου. «Ο Bucephalos συνιστά μια πολύ καλή ιδέα που συγκεντρώνει στους κόλπους της όλους τους επαγγελματίες Έλληνες του Βελγίου. Χάρη στο ισχυρό δίκτυο που έχει δημιουργηθεί, οποιαδήποτε ελληνικών συμφερόντων επιχείρηση μπορεί να δραστηριοποιηθεί με ασφάλεια και να έρθει σε επαφή με τους κατάλληλους ανθρώπους. Ο ένας βοηθά τον άλλον. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας».
Μέσα άλλωστε από το δίκτυο της Bucephalos πολύ γνωστά ελληνικά brands, όπως η Δρομέας, η Κορρές, η Apivita, η Cocomat και άλλες εταιρείες εξασφάλισαν την επέκτασή τους στο Βέλγιο, ενώ προέβησαν παράλληλα και στη σύναψη σημαντικών συμφωνιών. «Μπορεί το Βέλγιο να είναι μικρή αγορά, από άποψη μεγέθους, υπάρχει, ωστόσο, χώρος και για άλλες ελληνικές εταιρείες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στις Βρυξέλλες. Χάρη στην ύπαρξη των θεσμικών οργάνων της ΕΕ ανοίγουν πόρτες σε πολλούς επιχειρηματικούς τομείς και κλάδους. Ακόμη και αν δεν μιλάς γαλλικά μπορείς να ενταχθείς. Η γλώσσα σε καμία περίπτωση δεν στέκεται εμπόδιο σε κάποιον που θέλει να δουλέψει».
Η ελληνική κρίση και η μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό
Ο Μάνος παραδέχεται πως εξαιτίας της κρίσης πολλοί Έλληνες άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς ως Ευρωπαίοι πολίτες στέλνοντας αρκετά χρήματα σε τράπεζες του Βελγίου. «Όταν ξεκίνησε αυτό το κύμα ακόμα και οι τράπεζες ήταν επιφυλακτικές και αναρωτιόντουσαν για ποιο λόγο γίνεται αυτό τόσο έντονα. Οι Έλληνες φοβήθηκαν το κούρεμα και τα capital controls, τα οποία στο τέλος δεν κατάφεραν να αποφύγουν».
Και αν η φορολογία για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται εντός των βελγικών συνόρων διαμορφώνεται κοντά στο 40%, η καλύτερη «μπίνζα» παραμένει η ενοικίαση ακινήτων σε ιδιώτες και αυτό γιατί, όπως μας λέει ο Μάνος, τα έσοδα των ενοικίων είναι tax free στο Βέλγιο, τη μοναδική προνομιούχα χώρα, η οποία δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από την ΕΕ για αλλαγή. «Εάν αυτό τελικά συμβεί θα υπάρξει οικονομική κρίση και εδώ. Σε κάθε περίπτωση όμως το real estate παραμένει δυνατό κομμάτι για επενδύσεις και θα συνεχίσει να είναι σημαντικό» καταλήγει ο Μάνος.