Σε 15 χρόνια, τουλάχιστον 762 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στους δρόμους της Περιφέρειας των Βρυξελλών, σύμφωνα με στοιχεία της συλλογικότητας Les Morts de la rue, που δημοσίευσε η Le Soir την Τετάρτη.
«Φανταζόμαστε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους στο δρόμο είναι μεγαλύτερος, καθώς δεν φτάνουν όλες οι πληροφορίες απαραίτητα στην ομάδα μας», σχολιάζει η Florence Servais, συντονίστρια αυτής της συλλογικότητας που φροντίζει να οργανώνει τις ταφές των θανόντων αστέγων από το 2005.
Μετά από 15 χρόνια δραστηριότητας είναι η ώρα για μια πρώτη αξιολόγηση. Μία από τις πρώτες παρατηρήσεις είναι ακριβώς ότι «οι θάνατοι των αστέγων συμβαίνουν καθ” όλη τη διάρκεια του χρόνου. Δεν σημειώνονται, δηλαδή, περισσότεροι θάνατοι τον χειμώνα από το καλοκαίρι. Επομένως, πρέπει να ξεφύγουμε λίγο από τον μύθο των καιρικών συνθηκών και να προτείνουμε ουσιαστικές λύσεις, επιφέροντας μια βαθιά και διαρκή αλλαγή για τους άστεγους και τις συνθήκες διαβίωσής τους».
Depuis 2004, le Collectif les Morts de la Rue agit pour un adieu digne pour les (ex-)habitants de la rue en Région Bruxelloise. Aujourd’hui, il fait le bilan et revient sur quelques événements et chiffres marquants de ces 15 dernières années.https://t.co/NWjRkY8yaH
— Le Guide Social (@leguidesocial) October 29, 2021
Μεταξύ 2005 και 2020, διοργανώθηκαν 518 τελετές για θανόντες αστέγους. Συνολικά, το 57% αυτών των τελετών οργανώθηκαν από ή σε συνεργασία με τη συλλογικότητα. Το 40% οργανώθηκε από την οικογένεια του θανόντος ενώ 144 άτομα επαναπατρίστηκαν στις χώρες καταγωγής τους (Μαρόκο και Πολωνία).
«Μαθαίνουμε για τους θανάτους γυναικών πιο σπάνια, αφού σχεδόν το 25% των κατοίκων του δρόμου είναι γυναίκες», εξηγεί επίσης η Delphine Struyf, υπεύθυνη επικοινωνίας.
Τα στοιχεία της ομάδας δείχνουν επίσης ότι οι Βέλγοι συχνά πεθαίνουν στο νοσοκομείο (45%), σε οίκο ευγηρίας (11%) ή σε καταλύματα (16%), ενώ είναι πιο συχνό άτομα ρουμανικής καταγωγής, οι Πολωνέζες και οι Μαροκινές να πεθαίνουν στο δρόμο ή σε άλλους (ημι) δημόσιους χώρους. Αυτά τα δεδομένα μαρτυρούν τις δυσκολίες για τα άτομα με μεταναστευτικό υπόβαθρο να βρουν κατάλυμα και να έχουν πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και στα δικαιώματά τους.