- - https://www.newsville.be -

2,2 εκατομμύρια Βέλγοι στο όριο της φτώχειας

Σχεδόν 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι στο Βέλγιο βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας ή αντίμετώπισαν θέματα κοινωνικού αποκλεισμού το 2021, παρά τα μέτρα που εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση κι ως εκ τούτου απέτρεψαν το ποσοστό αυτό να είναι υψηλότερο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία για τη φτώχεια για το 2021 που δημοσιεύθηκαν από τη βελγική στατιστική υπηρεσία Statbel, συνολικά το 19,3% του βελγικού πληθυσμού αντιμετώπισε τουλάχιστον μία από τις τρεις καταστάσεις που θεωρούνται κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (AROPE) όπως ορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Φτώχειας. Χωρίς τα κρατικά οφέλη, το ποσοστό αυτό θα έφτανε το 27,8% του πληθυσμού.

«Από αυτό μαθαίνουμε ότι τα οικονομικά μέτρα που εισήγαγε η κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχουν προστατεύσει τον πληθυσμό από τον κίνδυνο της φτώχειας», αναφέρεται σε δήλωση της Statbel.

Εξετάζοντας τους διάφορους δείκτες, το 13,1% του βελγικού πληθυσμού ανήκει σε μια ομάδα που θεωρείται ότι κινδυνεύει από οικονομική φτώχεια — δηλαδή άτομα των οποίων το συνολικό διαθέσιμο εισόδημα ήταν κάτω από το όριο φτώχειας των 1.287 ευρώ το μήνα. Τα στοιχεία έδειξαν επίσης πώς το 11,9% του πληθυσμού ζούσε σε ένα νοικοκυριό με χαμηλή ένταση εργασίας και το 6,3% του πληθυσμού αντιμετώπιζε σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση.

Συνολικά 246.000 άτομα στη χώρα (2,2% του πληθυσμού) ανήκαν και στις τρεις ομάδες κινδύνου, που σημαίνει ότι είχαν σοβαρές υλικές και κοινωνικές στερήσεις, ζούσαν σε ένα νοικοκυριό με χαμηλή ένταση εργασίας και διέτρεχαν κίνδυνο οικονομικής φτώχειας.

Επίδραση της πανδημίας

Το όριο της φτώχειας για το 2021 υπολογίζεται στα εισοδήματα των ανθρώπων το 2020, τη χρονιά που ξέσπασε η πανδημία Covid-19, η οποία είχε σοβαρό αντίκτυπο στα ατομικά εισοδήματα.

«Γενικά, βλέπουμε ότι η απώλεια εισοδήματος λόγω του Covid-19 αφορούσε κυρίως τον εργαζόμενο πληθυσμό. Οι εργαζόμενοι που επηρεάστηκαν μπόρεσαν να αντισταθμίσουν, σε κάποιο βαθμό, αυτόν τον αντίκτυπο μέσω κυβερνητικών μέτρων», δήλωσε η Annelies De Schrijver, εμπειρογνώμονας EU-SILC στη Statbel.

Αν και το διάμεσο εισόδημα των εργαζομένων παρέμεινε λίγο-πολύ σταθερό σε σύγκριση με ένα χρόνο νωρίτερα λόγω του μειωμένου ορίου εισοδήματος, το διάμεσο εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων μειώθηκε κατά περίπου 20% σε σύγκριση με πέρυσι.

«Επιπλέον, περισσότερες οικογένειες έλαβαν επίδομα στέγασης και βλέπουμε μια αύξηση στον αριθμό των ατόμων που έλαβαν επίδομα ανεργίας ή κάποιο άλλο επίδομα για να αντισταθμίσουν την απώλεια εισοδήματος», πρόσθεσε η De Schrijver.

Διαφορές σε επίπεδο περιφερειών

Για καθέναν από τους τρεις δείκτες που θεωρούνται βασικοί δείκτες κινδύνου φτώχειας, οι άνθρωποι στην περιφέρεια της Πρωτεύουσας των Βρυξελλών επηρεάζονται περισσότερο, ενώ όσοι ζουν στην περιφέρεια της Φλάνδρας, λιγότερο.

Η περιφέρεια της Βαλλονίας έχει υψηλότερα επίπεδα φτώχειας από το εθνικό επίπεδο, ακόμη και αν η κατάσταση δεν είναι τόσο επισφαλής όσο στις Βρυξέλλες.

Εκτός από τις γεωγραφικές διαφορές, η κατάσταση εντός των πληθυσμιακών ομάδων διαφέρει επίσης σημαντικά. Η οικονομική φτώχεια είναι συχνότερη μεταξύ των ανθρώπων που ζουν σε πυκνοκατοικημένες περιοχές (20,8%), των ατόμων με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο (24,8%) και των ανέργων (37,7%), ενώ τα άτομα που ζουν σε μέτρια κατοικημένες περιοχές (8,7%), που είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου (6,2%) και όσοι εργάζονται (3,8%) είναι λιγότερο πιθανό να διατρέχουν κίνδυνο.