Ο βαρώνος Βικτόρ Ορτά (Victor Horta, 1861 – 1947) θεωρείται ο πιο διάσημος αρχιτέκτονας του Ρυθμού Αρτ Νουβώ (Αrt Nouveau) στο Βέλγιο. Mαζί με τους Χένρυ βαν ντε Βέλντε (Henry Van de Velde) και τον Πωλ Ανκάρ (Paul Hankar) είναι από τους πρωτεργάτες και τις ηγετικές μορφές του κινήματος της Αρτ Νουβώ.
Ο Βικτόρ Ορτά γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1861 στη Γάνδη (Ghent). Από το 1874 μέχρι το 1877 παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα αρχιτεκτονικής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Γάνδης. Το 1878, εργάστηκε ως αρχιτέκτονας- διακοσμητής στο Παρίσι. Ο θάνατος όμως του πατέρα του Πιερ Ορτά το 1880 τον έφερε πίσω στη Γάνδη, όπου και παντρεύεται την παιδική του φίλη Pauline Heyse.
Η παραμονή του στο Παρίσι ενστάλαξε μέσα του, όπως ο ίδιος λέει στις «Αναμνήσεις» του (Memoirs), «τον ενθουσιασμό για την τέχνη και τη μεγάλη του επιθυμία για μάθηση». Μετά το γάμο του εγκαθίσταται στις Βρυξέλλες και παρακολουθεί για τρία χρόνια διακοσμητική σύνθεση στην Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών. Μαθήτευσε κοντά στο νεοκλασικό αρχιτέκτονα Αλφόνς Μπαλά (Alphonse Balat). Αποφοιτώντας κερδίζει το 1884 το πρώτο βραβείο αρχιτεκτονικής του Godecharle Foundation. Το χρηματικό ποσό του βραβείου το χρησιμοποιεί για να ταξιδέψει στη Γαλλία και τη Γερμανία με σκοπό να μυηθεί στα πιο σύγχρονα ρεύματα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής.
Ο Ορτά ήταν μόλις 32 ετών, όταν η δουλειά του άρχισε ευρέως να αναγνωρίζεται. Αμέτρητες έρχονταν οι παραγγελίες για την κατασκευή ιδιωτικών κατοικιών. Η καριέρα του όμως αρχίζει κυριολεκτικά να απογειώνεται μετά την κατασκευή του «Περιπτέρου των Ανθρώπινων Παθών» (Pavilion of the Human Passions) το Πάρκο Σενκαντεναίρ των Βρυξελλών (Cinquantenaire Park) για να στεγάσει το μνημειακό γλυπτό «Τα Ανθρώπινα Πάθη» του Τζεφ Λαμπώ (Jef Lambeaux).
To 1895, το Βελγικό Εργατικό Κόμμα εμπιστεύεται στον Ορτά την κατασκευή του «Οίκου του Λαού» (La Maison du Peuple) στις Βρυξέλλες (κατεδαφίστηκε στα 1965 – 1966). Το 1898, ο Βικτόρ Ορτά χτίζει το δικό του σπίτι – εργαστήρι στη Rue Americaine 23- 25 την περιοχή Σαιν – Ζιλ (Saint-Gilles) των Βρυξελλών. Στην ανακαινισμένη σήμερα κατοικία του λειτουργεί από το 1969 το Μουσείο Ορτά.
Το 1925, ο Ορτά αναλαμβάνει να σχεδιάσει το περίπτερο για την Έκθεση Διακοσμητικών και Βιομηχανικών Τεχνών στο Παρίσι. Την ίδια χρονιά με την 'Εκθεση του Παρισιού, ο Ορτά γίνεται διευθυντής στο Τμήμα Καλών Τεχνών της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου. Το 1932, ο βασιλιάς του Βελγίου Αλβέρτος Α' του απονέμει τον τίτλο του βαρώνου. Πέθανε στις Βρυξέλλες στις 8 Σεπτεμβρίου 1947.
Προς τιμήν του Ορτά έχει φιλoτεχνηθεί στις Βρυξέλλες «Η Φοντάνα του Βαρώνου Ορτά» (1923), ανάγλυφο σε γκρίζο μάρμαρο με τα πανέμορφα γλυπτά δύο νυμφών, που σχεδίασε ο Βέλγος γλύπτης Ζακ Μαρέν (Jacques Marin, 1877 – 1950).
Αρ Νουβώ Κτίρια του Βικτόρ Ορτά
Στα πιο σημαντικά κτίρια του Βικτόρ Ορτά στις Βρυξέλλες και τη γύρω περιοχή περιλαμβάνονται το Μέγαρο Ωτρίκ (Autrique, 1853), το Μέγαρο Τάσελ (Tassel, 1893), το Μέγαρο Βίνσινγκερ (Winssinger, 1894), το Μέγαρο Φριζόν (Frison, 1894), το Μέγαρο Βαν Ετβέρντε (Van Eetverde, 1895), το Μέγαρο Σολβαί (Solvay, 1895), το Μέγαρο Ντεπρέ – Βαν ντε Βέλντε (Deprez – Van de Velde, 1896), τα Καταστήματα Waucquez (1906) που στεγάζουν σήμερα το Βελγικό Κέντρο Κινούμενου Σχεδίου αφιερωμένο στα κόμικς (Τεν Τεν, Στρουμφ κ. ά.). Στις μεγάλες δημιουργίες του Ορτά ανήκει και το Μουσείο Καλών Τεχνών της πόλης Τουρναί (Τournai, 1903 – 1928).