«Είναι σαν την γυμναστική η αισιοδοξία, σε τέτοιες περίεργες εποχές που ζούμε, πρέπει να εξασκούμε την αισιοδοξία μας, όχι χαζοχαρούμενα αλλά επί της ουσίας»
Η σκέψη ήταν απλή: ζητήσαμε σε πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στην ομογενειακή θεατρική σκηνή στις Βρυξέλλες να μας στείλουν ένα βίντεο 60 δευτερολέπτων. Το θέμα είναι μία επικοινωνία, μία συνομιλία ή καλύτερα ένας μονόλογος απέναντι στον βουβό Κορονοϊό. Η εμπιστοσύνη στο ταλέντο των ηθοποιών που δέχτηκαν αυτή την πρόσκλησή μας έκανε να ποντάρουμε στο πηγαίο ταλέντο τους, στην ελεύθερη έκφρασή τους και όχι σε συγκεκριμένο κείμενο η σκηνοθετική οδηγία.
Σήμερα φιλοξενούμε τον ανατρεπτικό Απόστολο Σαραντίδη και τα «δικά» του 60 δευτερόλεπτα με τον Κορονοϊό. Η ευκαιρία ήταν μοναδική για να συνομιλήσουμε μαζί του και μέσω μιας συνέντευξης με θέμα τι άλλο; την ιδιαίτερη περίοδο που όλοι βιώνουμε, τις ανθρώπινες σχέσεις, την Τέχνη και τον ενισχυμένο «νέο» ψηφιακό τρόπο ζωής.
Μετράμε ήδη αρκετές εβδομάδες σε καραντίνα. Τι είναι αυτό που σου λείπει πιο πολύ αυτήν την περίοδο;
Όλες αυτές τις μέρες του εγκλεισμού από την αρχή έως και σήμερα, αυτό που μου λείπει είναι η παρουσία των πολύ δικών μου ανθρώπων, η μυρωδιά τους και το άγγιγμα τους.
Βλέποντας πως η «επόμενη μέρα» δεν θα μας προσφέρει δραματικές αλλαγές στο θέμα της ασφάλειας απέναντι στον κορονοϊό, ποιες πιστεύεις πως είναι οι μεγαλύτερες αλλαγές που θα έχουμε σε κοινωνικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο;
Η επόμενη μέρα ,σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και προσωπικό θα έχει ανασφάλεια, σε πολλούς τομείς. Αν και από θέση και φύση είμαι αισιόδοξος, δεν παύει η πραγματικότητα να μας χτυπάει την πόρτα, αυτό που σίγουρα όλοι πρέπει, επιβάλλεται να έχουμε, είναι η ψυχραιμία ώστε την επόμενη μέρα να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την οποία δυσκολία με απόλυτη νηφαλιότητα!
Πόσο θετικά ή αρνητικά κρίνεις τα μέτρα που πήρε η βελγική κυβέρνηση στην περίοδο της πανδημίας του Covid-19;
Ειδήμων δεν είμαι αλλά ως πολίτης αυτής της χώρας και με τα όσα εξαιρετικά κακώς κείμενα του πολιτικού κόσμου στο Βέλγιο μαθαίνουμε, υπήρχαν καθυστερήσεις και αδικαιολόγητες παραλείψεις.
Υπάρχουν θετικά στοιχεία για σένα σε αυτή την ιδιαίτερη περίοδο που ζούμε;
Βεβαίως, ξέρεις, είναι σαν την γυμναστική η αισιοδοξία, σε τέτοιες περίεργες εποχές που ζούμε, πρέπει να εξασκούμε την αισιοδοξία μας, όχι χαζοχαρούμενα αλλά επί της ουσίας και με τα δεδομένα που έχουμε! Τα θετικά είναι ότι είναι εδώ και οι άνθρωποι που αγαπώ!
Ξαφνικός θάνατος για τις εκδηλώσεις πολιτισμού, για το θέατρο, την μουσική, τον κινηματογράφο. Ποια πιστεύεις πως θα είναι η επόμενη μέρα;
Πάντα και παντού σε περιόδους όπου η κοινωνία νοσούσε, είτε από πολέμους είτε από οικονομική αδυναμία, η Τέχνη μετά από λίγο έβρισκε τον τρόπο να υπάρχει δυνατά και ουσιαστικά! Έτσι και τώρα, τηρουμένων των αναλογιών, θα έρθει στο προσκήνιο και θα βρει τον τρόπο να υπάρχει!
Πόσο θετικά ή αρνητικά σε έχει επηρεάσει ο ψηφιακός τρόπος ζωής σε αυτή την περίοδο του εγκλεισμού;
Αρκετά! Πόση λογοτεχνία και Ντοστογιέφσκι να αντέξει κανείς στα χρόνια του εγκλεισμού;
Αν γύρναγες τον χρόνο πίσω θα ήθελες να περάσεις όλη αυτή την περιπέτεια στην Ελλάδα και γιατί;
Πολλές φορές το σκέφτηκα αυτό, και για να μου κάνεις αυτή την ερώτηση προφανώς έχει περάσει αυτή η σκέψη σε όλους όσους κατοικούμε στο εξωτερικό! Επί του αποτελέσματος μέχρι στιγμής, ναι θα ήθελα, αλλά μόνο και μόνο για την ψυχολογία μου! Έτσι όπως έχει η κατάσταση με τον κορονοϊό δεν ξέρω που μπορεί να είναι κάποιος ασφαλής. Σωματικά, τουλάχιστον…
