Συνοχή και στρατηγική για την πολιτική συνοχής μετά το 2013.

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Μπάμπης Αγγουράκης, παρεμβαίνοντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο κατά τη συζήτηση σχετικά με την «Πέμπτη έκθεση για τη συνοχή και τη στρατηγική για την πολιτική συνοχής μετά το 2013″, ανέφερε τα εξής:  

«Το ΚΚΕ καταψήφισε το ψήφισμα για την 5η έκθεση για την πολιτική συνοχής της ΕΕ γιατί αποτυπώνει την επιδίωξη των ευρωενωσιακών μονοπωλίων να συνδέσουν ακόμη πιο στενά την περιφερειακή πολιτική της ΕΕ, για την περίοδο 2013-2020, με την αντιλαϊκή Στρατηγική «ΕΕ-2020″, ώστε να υπηρετεί άμεσα την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων.  

Εγκαταλείποντας ακόμα και τις φραστικές δεσμεύσεις για την ανάγκη ύπαρξης πολιτικής για την προώθηση της συνοχής των περιφερειών της ΕΕ, με τα νέα μέτρα θα μειωθούν οι κοινοτικοί πόροι ενώ επιλέξιμα για τα κάθε λογής έργα στο ΕΣΠΑ θα είναι μόνον εκείνα που θα προωθούν ακόμα πιο αποφασιστικά την ενιαία αγορά, το σύμφωνο σταθερότηταςκαι τις «εμβληματικές πρωτοβουλίες» για ευέλικτη και χωρίς δικαιώματα απασχόληση, δια βίου μάθηση, επιστημονική έρευνα για τις πολυεθνικές, ευρυζωνικότητα, τεχνολογικό εξοπλισμό από τις μεγάλες πολυεθνικές για ενεργειακή απόδοση και για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και για την πράσινη ανάπτυξη. Με άλλα λόγια εξασφαλίζονται ακόμα πιο μεγάλα κέρδη για την ξένη και ντόπια πλουτοκρατία, ακόμα μεγαλύτερα ελλείμματα και φθηνότερη εργατική δύναμη, ακόμα μεγαλύτερη ανισομετρία μεταξύ περιφερειών αλλά και εντός των χωρών μελών.  

Τα νέα μέτρα θα οξύνουν ακόμα περισσότερο τις αντιπαραθέσεις και τους ανταγωνισμούς εντός της ΕΕ. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής γεννάει και πολλαπλασιάζει τις ανισομετρίες σε όλα τα επίπεδα: ανάμεσα σε τομείς και κλάδους της παραγωγής, στα κράτη-μέλη της και στις περιφέρειες, στα ίδια τα κράτη-μέλη της. Η ίδια η λειτουργία της ΕΕ ως ιμπεριαλιστική διακρατική ένωση του κεφαλαίου οξύνει την ανισόμετρη ανάπτυξη, μέσα από τη λειτουργία της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς, που επιδεινώνει τους όρους ανάπτυξης των λιγότερο αναπτυγμένων καπιταλιστικών οικονομιών σε όφελος των ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων. Η λεγόμενη «πολιτική συνοχής» της ΕΕ ούτε θέλει, ούτε μπορεί να περιορίσει και πολύ περισσότερο να εξαλείψει την ανισόμετρη ανάπτυξη.  

Επιδίωξη της ΕΕ και του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες εξέλιξης της καπιταλιστικής κρίσης, είναι να εντάξει ακόμη πιο ενεργά την πολιτική αυτή στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που έχουν ανάγκη τα μονοπώλια. Να αναδιανείμει τον πακτωλό των χρημάτων που κλέβει από τους λαούς μέσα από τον κοινοτικό προϋπολογισμό σε υποδομές και έργα που εξυπηρετούν άμεσα ή έμμεσα την μονοπωλιακή κερδοφορία.. Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελάσουν οι εξαγγελίες της ΕΕ για την Ελλάδα σχετικά με τη μείωση του ποσοστού της εθνικής κρατικής συμμετοχής στο 15% για κοινοτική χρηματοδότηση στα πλαίσια της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ. «Επιλέξιμα» για την ΕΕ δεν πρόκειται ποτέ να είναι έργα για την αντισεισμική θωράκιση, την αντιπλημμυρική προστασία, τη λαϊκή κατοικία, την κατασκευή υποδομών για δωρεάν και αποκλειστικά δημόσια Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, φτηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες, αλλά μόνο τα έργα εκείνα που εξυπηρετούν την ενιαία καπιταλιστική αγορά της ΕΕ, τις τέσσερις ελευθερίες κίνησης του κεφαλαίου, τις υποδομές που είναι αναγκαίες για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα είναι και πάλι οι μεγάλοι χαμένοι. Ο δικός τους μονόδρομος περνάει μέσα από την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με Λαϊκή εξουσία και οικονομία».

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Συνοχή και στρατηγική για την πολιτική συνοχής μετά το 2013."

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *