Τι δεν καταλαβαίνετε;

«Γεννήθηκα κάτω από ένα μαύρο σύννεφο∙ από τότε μ΄ακολουθεί παντού,  δεν αποχωριστήκαμε  ποτέ…».  Δεν το λέει ο ποιητής. Το είπε ένας φίλος μου ο «Ν.».   Άνθρωπος ανήσυχος, ευαίσθητος και δημιουργικός.  Ασχολήθηκε με τα πολιτικά,  τα πολιτιστικά, τα κοινά…  Το μαύρο σύννεφο εκεί, πάνω από το κεφάλι του…  Τελευταία είναι κάπως χαμένος… ίσως  τον πετύχεις  σκαρφαλωμένο στην πιο απόκρημνη πλαγιά του Λουξεμβούργου, ακίνητο μέσα στ΄ αγιάζι, με το βλέμμα στραμμένο στο βάθος του γκρεμού. Το σημείο εκείνο,  το οποίο, όπως είπε μιαν άλλη φίλη μου η «Κ.», κάθε φορά που το πλησιάζει, νομίζει, πως κάτω απ΄το μαύρο πέπλο που σκεπάζει το Grund, κρύβεται η θάλασσα.   Το υγρό αυτό στοιχείο που έγινε η υγρή μνήμη των εκτός Ελλάδας.  Ρωτήσανε και οι δυο,  «Τι γίνεται στις Βρυξέλλες ;»  Τούτη την ερώτηση την απέφευγα εδώ και 20 χρόνια. Αφού διψάτε για χολή …

Στην  διάλεκτο των κομματικών στρατηγείων της πρωτεύουσας, «Πήραμε τις Βρυξέλλες», σημαίνει ότι στις εκλογές της Ελληνικής Κοινότητας κέρδισε η παράταξη που υποστηρίζουν. Αυτό εγγράφεται στις ειδικές λίστες  καταμέτρησης δυνάμεων και επιρροών στην αλλοδαπή και το νικηφόρο αποτέλεσμα χρησιμοποιείται στατιστικά και αναπαράγεται ανάλογα με τις ανάγκες… Όποιος αναφέρεται στο μεγάλο νικητή, την Αποχή, χαρακτηρίζεται τουλάχιστον γραφικός. Έτσι και τα κιτάπια των επιτελείων, όσον αφορά  τις εκλογές  της Ε.Κ.Β.  της 25^ης Οκτώβρη,  αφού εν συντομία κατέγραψαν τις  έγκυρες  ψήφους (+/- 400), πέρασαν βιαστικά στην κατανομή των εδρών και τα ποσοστά των συνδυασμών.  Αν αναλογιστούμε  βέβαια ότι ο ελληνισμός των Βρυξελλών αριθμεί  το λιγότερο  τις 16.000, η συμμετοχή  των 400 ψηφισάντων,  δεν ξεπερνάει το 2,5% !  Αυτό είναι και το ποσοστό που αντιστοιχεί στην αξιοπιστία  του οργάνου και των «αντιπροσώπων».  Αν σας φαίνεται υπερβολικό, σκεφτείτε ότι πριν το 2011 που ξεκίνησε η φθίνουσα,  οι κάλπες είχαν  μετρήσει  μέχρι και  3.500 ψηφοδέλτια .  Και  τότε λέγαμε ότι ο αριθμός  θα μπορούσε να είναι διπλάσιος . Λάθος άνθρωποι, σε λάθος θέση, λένε οι  επικριτές,  απομάκρυναν τον κόσμο από τις κάλπες και γενικώς.  Οι υποστηρικτές, δεν λένε τίποτα, βγάζουν μόνο στατιστικές για  δημοσκοπήσεις κατά παραγγελία… Τα νούμερα, πάντως,  λένε  στους  καπεταναίους των κομματικών μηχανισμών και στα πρωτοπαλίκαρά τους : ΄Κύριοι αποτύχατε οικτρά΄.

Η γνωστή αίθουσα εκδηλώσεων  «Salle Aurore» στο δήμο του Άντερλεχτ στις Βρυξέλλες, όπως μου αποκάλυψε  νέος και προοδευτικός Πρόεδρος Συλλόγου, έχει αλλάξει όνομα στα στόματα της νεολαίας του απόδημου. Οι νέοι την αποκαλούν  πλέον  «Salle Horreur«.  Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι, όπως εύστοχα σημειώνει  παλαίμαχος  και κατ επανάληψη Πρόεδρος άλλου Συλλόγου, η συγκεκριμένη αίθουσα έχει φιλοξενήσει εκατοντάδες γιορτές ελληνικών εκδηλώσεων, με πνεύμα διαπολιτισμικής  συνεργασίας και στις χαμηλότερες δυνατές τιμές ενοικίασης της αγοράς. Και στο κάτω-κάτω, λέω εγώ, αν  φταίει η αίθουσα ή όχι, είναι λεπτομέρεια.  ΄Αλλα φταίνε.  Δείτε τα όμως και κάντε κάτι, πριν πραγματικά  περάσουμε  από την «Αυγή» στη «Φρίκη».

Στο Δήμο του Linkebeek των 7000 κατοίκων, στα σύνορα της Φλάνδρας με τις Βρυξέλλες ο εκλεγμένος  Δήμαρχος  και ηγέτης συνδυασμού που απέσπασε συντριπτική πλειοψηφία, «τιμωρήθηκε» τελικά πρόσφατα, επειδή στις δημοτικές εκλογές  τον Οκτώβρη του 2012, έστειλε  εκλογικά έντυπα στη γαλλική γλώσσα. Δεν του επέτρεψαν  να ορκιστεί, δις.  Τελικά, ύστερα από σχεδόν 3 χρόνια, η αρμόδια υπουργός της Φλαμανδικής Κυβέρνησης  τον  «κατήργησε», προσπαθώντας  να ορίσει  στη θέση του νέο Δήμαρχο από τη μειοψηφία των φλαμανδόφωνων.   Οι δημότες του  Linkebeek,  – που υπάγεται στη Φλάνδρα  και συνορεύει με το UCCLE, τον  ακριτικό Δήμο των Βρυξελλών-,  είναι Γαλλόφωνοι σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% . Ο πρώτος που επιλέχθηκε για να αντικαταστήσει το Δήμαρχο με τον αυθαίρετο αυτό τρόπο, δεν δέχτηκε.  Ο δεύτερος  που πεισματικά αντιπρότεινε η Υπουργός,  δεν είχε κανένα ηθικό προβληματισμό  και δέχτηκε. Αποτέλεσμα: στις 26/10, οι 13 Γαλλόφωνοι από τους 15  Δημοτικούς Συμβούλους αναγκάστηκαν να παραιτηθούν,  για να προκαλέσουν νέες εκλογές με την ελπίδα να αποκατασταθεί η Δημοκρατία.  Τόσο κράτησε την υπόσχεσή του, κατά τα άλλα,  το κόμμα που «ελέγχει» τη βελγική κυβέρνηση «σουηδικού  μοντέλου», το οποίο είχε υποσχεθεί,  ότι θα βάλει στην άκρη το γλωσσικό ζήτημα των Κοινοτήτων…

Επίσης, πρόσφατα, κατά την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Τουρκίας,  στρώθηκε κόκκινο χαλί, οι Αυλικοί του Βασιλείου παρατάχθηκαν και απέδωσαν τιμές  όπως ορίζει το πρωτόκολλο.  Αυτό που δεν ορίζει το πρωτόκολλο είναι ότι έπρεπε οπωσδήποτε να χριστεί  Ιππότης του Τάγματος του Λεοπόλδου,  -ένας από τους μεγαλύτερους φόρους τιμής που μπορεί να αποδοθεί  στο Βέλγιο-,  ο ηγέτης ενός κράτους  που δεν πληροί καν τα κριτήρια  ένταξης στην  Ε.Ε.. Πολλοί ανάμεσα στους υπηκόους μείναμε  με το στόμα ανοιχτό. Η σημαντική τουρκική Κοινότητα στις Βρυξέλλες που  σχεδόν αποκλειστικά με «Das Auto» μετα-κινείται, καθώς και η διακίνηση των 2 εκατομμυρίων προσφύγων που φιλοξενεί προσωρινά η Τουρκία,  δεν έπαιξαν απολύτως κανένα ρόλο στην απόφαση της τιμητικής αυτής ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ…

Όπως καταλάβατε,  μαύρα σύννεφα,  διαπλεκόμενα συμφέροντα,  ακροδεξιοί και Βασιλιάδες…

Το κέρατό μου!

29.10.2015  – Γιώργος Γιούπης