Πέντε κτίρια του αρχιτέκτονα Léon Stynen στο Βέλγιο που αξίζει να επισκεφθείτε

Ο Léon Stynen υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες που έχει να επιδείξει το Βέλγιο κατά τον 20ο αι. Η φήμη του έξω από το Βέλγιο δεν είναι πολύ μεγάλη, ωστόσο ο Stynen  έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του Βελγίου και ιδιαιτέρως της Αμβέρσας, που είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του, ξεπερνώντας τα όρια της παλιάς πόλης και των χαρακτηριστικών γειτονιών που κουβαλούσαν ακόμα το στιλ του 19ου αι.

Γεννημένος το 1899, ο Stynen θεωρούσε σαν πρότυπα του αρχιτέκτονες όπως ο Le Corbusier, με τον οποίο μάλιστα αργότερα στη ζωή του έγιναν και προσωπικοί φίλοι. Μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1990, πρόλαβε να αφήσει παρακαταθήκη μια σειρά πολλών οικοδομημάτων, που εξυπηρετούσαν σκοπούς είτε κατοικίας είτε δημοσίων χρήσεων.

«Λίγοι είναι οι αρχιτέκτονες των οποίων το έργο είναι τόσο έντονο αλλά συνάμα και ποικίλο», τονίζει η διευθύντρια του VAI (Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής Φλάνδρας), Sofie De Caigny. Να επισημάνουμε εδώ πως ο Stynen σχεδίασε το νυν κτίριο που στεγάζει την VAI, το περίφημο DeSingel που βρίσκεται στην Αμβέρσα.

«Οφείλει τη φήμη του όχι μόνο στην ποιότητα του έργου του, αλλά και στον ρόλο που διαδραμάτισε στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση και στην επαγγελματική οργάνωση των αρχιτεκτόνων», δήλωσε στην Dezeen, η κα De Caigny.

Ο Stynen δώρισε το αρχείο του στην περιφέρεια της Αμβέρσας, πριν από 30 χρόνια. Η συλλογή -η οποία τώρα καλύπτει το έργο περισσοτέρων από 160 αρχιτεκτόνων – διαχειρίζεται από την VAI.

Η VAI φιλοξενεί αυτό το διάστημα μια μεγάλη έκθεση πάνω στα αρχιτεκτονικά σχέδια του Stynen, μαζί με ένα καινούριο βιβλίο αφιερωμένο στην ζωή του και τα κτίρια που δημιούργησε.

«Θα” λεγε κανείς πως το αρχείο του Stynen ουσιαστικά ξεκίνησε την συλλογή του Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής της Φλάνδρας», εξηγεί η de Caigny.

«Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε το έργο του, από μια νέα σκοπιά», προσθέτει. «Το έργο του μπορεί να ερμηνευτεί ως μια αντανάκλαση των κοινωνικών, οικονομικών και πνευματικών εξελίξεων στην αρχιτεκτονική».

Ιδού λοιπόν μια ματιά σε πέντε κτίρια του Léon Stynen, όπως επιλέχθηκαν από την συγγραφέα Άννα Ουίνστον:

DeSingel, Αμβέρσα

To DeSingel της Αμβέρσας φιλοξενεί το Βασιλικό Ωδείο, το Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (VAI), είναι έδρα πολλών μουσικών και θεατρικών ομάδων, του ραδιοφωνικού σταθμού Radio 2, ενώ διαθέτει ακόμα μια καφετέρια, αμφιθέατρο, σκηνές και εκθεσιακό χώρο.

Το κτίριο, με τη σύνθετη εσωτερική του διάταξη, χρειάστηκε περισσότερο από τρεις δεκαετίες για να ολοκληρωθεί. Κατασκευάστηκε σταδιακά, στη συνέχεια επεκτάθηκε και αναδιοργανώθηκε επανειλημμένα από τον Stynen και τους διαδόχους του, με στοιχεία του κτιρίου που αντικατοπτρίζουν την πρόοδο του αρχιτέκτονα.

Ίσως είναι ένα από τα πιο εμβληματικά του κτίρια.

Κτίριο της BP, Αμβέρσα

Ολοκληρώθηκε το 1963. Το κτίριο της BP αποτελεί έναν άθλο της μηχανικής. Οι πλάκες δαπέδου και η πρόσοψη υποστηρίζονται από χαλύβδινα καλώδια που κρέμονται από εννέα εγκάρσιες δοκούς στην κορυφή του κτιρίου, οι οποίες με τη σειρά τους υποστηρίζονται από δύο κύριες δοκούς που εδράζονται στον τσιμεντένιο κορμό του κτιρίου.

Αυτό το σύστημα-εκκρεμές, επέτρεψε στον Stynen να δημιουργήσει ένα κτίριο σχεδόν χωρίς κολώνες, με αποτέλεσμα την εκτεταμένη χρήση γυαλιού στην πρόσοψη του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα το εσωτερικό παραμένει ευέλικτο και πιο φωτεινό σε σχέση με ένα παραδοσιακό κτίριο γραφείων.

Το κτίριο δεν ανήκει πλέων στην BP, την γνωστή εταιρία πετρελαιοειδών, παρόλο που παραμένει έτσι γνωστό. Όλοι, δηλαδή, το γνωρίζουν σαν «κτίριο της BP».

Καζίνο, Knokke

Το Καζίνο, τελών του 1920, στο Knokke, ήταν το πρώτο από τα συνολικά τέσσερα που σχεδίασε στο Βέλγιο ο Stynen. Κι ήταν αυτό που τον βοήθησε να εδραιώσει το όνομά του στην χώρα.

Ήταν το μεγαλύτερο πρότζεκτ που είχε αναλάβει ως τότε και αρχιτεκτονικά αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της εξέλιξης της δουλειάς του. Ήταν πολύ πρόσφατες οι επαφές του με το έργο του Le Corbusier -μέσω ενός φίλου του, του καλλιτέχνη René Guiette, του οποίου μάλιστα το σπίτι στο Βέλγιο ήταν το μοναδικό έργο του διάσημου αρχιτέκτονα στη χώρα. Η βαριά κατασκευή, οι στρογγυλεμένοι όγκοι, οι συμμετρικές κολώνες, φανερώνουν μια επιρροή στο στιλ του Stynen, μαθημένος ως τότε στα κινήματα της beaux-arts και της αρ-ντεκό.

Το κτίριο σήμερα διαθέτει μια ξεχωριστή συλλογή έργων του René Magritte και του Paul Delvaux.

Εκκλησία Sint-Rita, Harelbeke

Η ασυνήθιστη δομή του για ναό, τον κάνει σίγουρα ξεχωριστό. Η μικρή αυτή εκκλησία χτίστηκε το 1966 και βρίσκεται στο Zandberg, ένα προάστιο λίγο έξω από το Kortrijk. Η εξαιρετικά λεπτή τοιχοποιία του ναού στέκεται σταθερή μέσω ενός εσωτερικού θόλου, χωρίς κολώνες ή επιπρόσθετα βοηθήματα. Τα έργα είχαν μείνει στη μέση, λόγω σοβαρών αμφιβολιών για την σταθερότητα του κτιρίου, μέχρι που ένας μηχανικός, ειδικός στο σκυρόδεμα, βοήθησε τον αρχιτέκτονα για την διατήρηση της μορφής του οικοδομήματος.

Σήμερα ο ναός είναι βαμμένος λευκός, κάτι με το οποίο ήταν αντίθετος ο Stynen, που επιθυμούσε να διατηρηθεί η όψη του σκυροδέματος.

Πολυκατοικία Elsdonck, Wilrijk

Το σύμπλεγμα κατοικιών Elsdonck βρίσκεται στο Wilrijk, προάστιο της Αμβέρσας. Ένα έργο που αντικατοπτρίζει πλήρως τις αρχές του Le Corbusier, με τα διαμερίσματα να βρίσκονται πάνω από τα καταστήματα (στο ισόγειο) ενώ όλο το κτίριο περιβάλλεται από πράσινο.

Χαρακτηριστικό του κτιρίου είναι τα στρογγυλά μπαλκόνια του και το κλιμακοστάσιο, το οποίο πλαισιώνεται από μεγάλα γυάλινα πάνελ. Σαν έργο, ολοκληρώθηκε το 1934, ενώ το 1988 μέρος της κατασκευής κηρύχθηκε προστατευόμενο μνημείο.

Σήμερα, ολόκληρο το κτίριο θεωρείται μνημείο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς. Κατοικείται από ιδιώτες, ωστόσο παραμένει επισκέψιμο κατά την ετήσια Open Monument Day, της Φλάνδρας.

Exhibition photos: Michiel De Cleene 
Casino photo: Wikimedia Commons
All other photos: Filip Dujardin.
Πηγή: dezeen.com