- - https://www.newsville.be -

Μαρία Χούλη: «Αυτός ο ρόλος ήταν για μένα ο ρόλος της ζωής μου»

Στον απόηχο της αυλαίας της θεατρικής παράστασης «Τα Δέντρα πεθαίνουν όρθια» από την θεατρική ομάδα του Λυκείου Ελληνίδων Βρυξελλών, συναντάμε την ηθοποιό που έκλεψε τις εντυπώσεις και κέρδισε άξια το δυνατό χειροκρότημα του κοινού. Η ερμηνεία της Μαρίας Χούλη στον ρόλο της «γιαγιάς» της οικογένειας πρόσφερε αβίαστα δυνατά συναισθήματα, μας έβαλε στη εσωτερική δύνη του διλήμματος της επιλογής μεταξύ ζωτικού ψέματος και αλήθειας αλλά και στον ανθρώπινο χαρακτήρα που αιωρείται μεταξύ προσωπικού δράματος και της προάσπισης της οικογενειακής ταυτότητας.

Μαρία, συγχαρητήρια για την ερμηνεία σου στο θεατρικό έργο «Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια» του Λυκείου Ελληνίδων Βρυξελλών. Πες μας δύο λόγια για το πως εσύ βίωσες τον ρόλο αυτό, τόσο μέσα από τις πρόβες όσο και επί σκηνής.

Αυτός ο ρόλος ήταν για μένα ο ρόλος της ζωής μου και ευχαριστώ τον Γιάννη και την Μαρία που μου τον εμπιστεύθηκαν. Δεν κρύβω ότι η πρώτη ανάγνωση με τρόμαξε με το μέγεθος των συναισθημάτων που περνάει και τις αλλαγές του χαρακτήρα μου από καλοκάγαθη γιαγιούλα σε μια λέαινα που προστατεύει την οικογένεια της, αλλά τόσο στις πρόβες όσο και στην σκηνή καταφέραμε με τις οδηγίες των σκηνοθετών μας να μπούμε στο πετσί τω ρόλων μας.

H Μαρία Χούλη με τον Νίκο Παναγιωταράκη στην παράσταση "Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια" (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

H Μαρία Χούλη με τον Νίκο Παναγιωταράκη στην παράσταση «Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια» (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

Το δεύτερο μέρος του έργου έβγαλε απλόχερα συναίσθημα και συγκίνηση. Πως ήταν η χημεία με τους συμπρωταγωνιστές σου και ποια στοιχεία σε βοήθησαν στην ερμηνεία σου;

Η χημεία μεταξύ μας ήταν εξαιρετική. Κανένας ανταγωνισμός, όλοι έτοιμοι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Εδώ θέλω να προσθέσω ένα μεγάλο μπράβο στα νέα παιδιά, που αντίθετα με εμάς -τις παλιές καραβάνες- δεν είχαν τα βιώματα που έχουμε εμείς για να στηριχτούμε. Κι όμως, έκαναν κατάθεση ψυχής στους ρόλους τους.

Αλήθεια ή «ζωτικό ψέμα»; Το τελευταίο αυτό θεατρικό ταξίδι σε βοήθησε να απαντήσεις στο ηθικό αυτό δίλημμα;

To ζωτικό ψέμα, όπως ανακάλυψα στο θέατρο αλλά και στην προσωπική μου ζωή, είναι ένα σωσίβιο που σε βοηθά να μην καταρρεύσεις, σου δίνει μια ελπίδα που σε κρατάει ζωντανό. Έχεις κάτι να περιμένεις. Αλλά λίγες είναι οι φορές που το ψέμα αυτό κρατάει για πάντα. Και όταν αναπόφευκτα έρχεται η αλήθεια και σε κοιτάει κατάματα, τότε είναι που πρέπει να αποδείξεις από τι μέταλλο είσαι φτιαγμένος. Αλήθεια λοιπόν…

H Μαρία Χούλη με τον Νίκο Παναγιωταράκη στην παράσταση "Η Μικρή Μας Πόλη" (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

H Μαρία Χούλη στην παράσταση «Η Μικρή Μας Πόλη» (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)


Με πολλές και διαφορετικές θεατρικές συμμετοχές τα τελευταία 10 χρόνια, από την Μάγκυ Σολντινιάκ και την «Χυλόπιτα» στο Και αν θα διψάσεις για νερό, στην Μαρία Πενταγιώτισσα, τον Άστεγο του Ουρανού, στην κυρία Γκιμπς της Μικρής μας Πόλης και την Δοκιμασία, το θέατρο φαίνεται καθαρά πως είναι κάτι που σε ελκύει δυνατά. Για ποιους λόγους κάνεις θέατρο;

Μεγάλωσα σε ένα λίγο-πολύ καλλιτεχνικό περιβάλλον. Η μια μου θεία μετέφραζε Γαλλική λογοτεχνία, η άλλη έγραφε ποιήματα και φυσικά το αστέρι της οικογένειας ήταν η εξαδέλφη μου, Άννυ Παπακωνσταντίνου, που έπαιξε τον ρόλο της Γιαδικιάρογλου στο «Ξύλο βγήκε απ” τον Παράδεισο» προς μεγάλη τέρψη της οικογενείας. Στις οικογενειακές συγκεντρώσεις αυτοσχεδιάζαμε, το καλοκαίρι στις διακοπές παίζαμε Καραγκιόζη και έτσι με τσίμπησε και έμενα το μικρόβιο. Εκείνη την εποχή έγραφα κιόλας και όταν η μητέρα μου (που δεν είχε ιερό και όσιο) έψαχνε το δωμάτιο μου και έβρισκε τα γραπτά μου, της έλεγα ότι ήταν μεταφράσεις.

Ποια είναι η θεατρικές στιγμές που σου μένουν πιο έντονα χαραγμένες στη μνήμη και γιατί;

Από που να αρχίσω! Από την Μικρή μας Πόλη, όπου δημιουργήσαμε έναν μικρόκοσμο χωρίς να κρατάμε τίποτα στα χέρια μας; Την Χυλόπιτα, μια φαρσοκωμωδία όπου ο ένας έμπαινε από τη μια πόρτα κι ο άλλος έβγαινε από την άλλη με την καθοδήγηση του διδύμου Λαυρέντζος-Χλιβερός, ή την Δοκιμασία όπου ο πόνος του Ηλία Κοντέα μας τρύπαγε την ψυχή;

H Μαρία Χούλη με τον Γιώργο Μαγκλή στην παράσταση "Ο Άστεγος τ' Ουρανού" (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

H Μαρία Χούλη με τον Γιώργο Μαγκλή στην παράσταση «Ο Άστεγος τ” Ουρανού» (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία συνέργεια και μία μεγαλύτερη κινητικότητα μεταξύ των μελών των ομογενειακών θεατρικών ομάδων. Πιστεύεις πως τα παλαιά στενά όρια αλλάζουν προς όφελος του θεατρόφιλου κοινού;

Απόλυτα. Βλέπω κι εγώ μια κινητικότητα ανάμεσα στους θιάσους ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε έργου και με βρίσκει σύμφωνη. Φτάνει να γίνεται με τρόπο ευγενικό και οργανωμένο. Νομίζω ότι όλοι μας θα επωφεληθούμε από μια τέτοια κινητικότητα.

Με ποιον ηθοποιό από τις άλλες θεατρικές ομάδες των Βρυξελλών θα ήθελες να συνεργαστείς και γιατί;

Είχα τη χαρά να συνεργαστώ με τον Αριστείδη Λαυρέντζο, τον πρώτο μου δάσκαλο, και θα ήθελα επίσης να συνεργαστώ με τον κο Νυχά, για τον οποίο τρέφω μεγάλο θαυμασμό.

H Μαρία Χούλη στην παράσταση "και αν θα διψάσεις για νερό…" (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

H Μαρία Χούλη στην παράσταση «και αν θα διψάσεις για νερό…» (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

Ποια δύο από τα θεατρικά έργα που έχετε δει σήμερα από τις άλλες ελληνικές θεατρικές ομάδες των Βρυξελλών συγκρατείτε και γιατί;

Η «Η Αντριάνα» και «… και Ιουλιέτα»  για τους δυο κολοσσούς που είδα στην σκηνή και το «Ένας Ιδανικός Σύζυγος» για τους ίδιους λόγους.

H Μαρία Χούλη με τον Γιώργο Δημητρίου στην παράσταση "Μαρία Πενταγιώτισσα" (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

H Μαρία Χούλη με τον Γιώργο Δημητρίου στην παράσταση «Μαρία Πενταγιώτισσα» (Λύκειο Ελληνίδων Βρυξελλών)

Φωτογραφίες: Newsville.be , Νίκος Νυχάς