Αποσπάσματα από την συνέντευξη.
Ν. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Να πάρω αφορμή από μια φράση σας για να ρωτήσω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αναφερθήκατε στην πολιτική βούληση, τη διορατικότητα κλπ. σε ότι αφορά τα χαρακτηριστικά της κυβέρνησης στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Παρόλα αυτά εάν επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τις δηλώσεις που έχουν γίνει όλο αυτό το διάστημα από τους κοινοτικούς αξιωματούχους για το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, στο δια ταύτα υπάρχει ένα ζήτημα ότι δεν προχωράτε όσο είχατε υποσχεθεί ότι θα προχωρήσετε, καθυστερείτε με αποκορύφωμα θα έλεγα τη χτεσινή δήλωση του κ. Τόμσεν στο ECONOMISTότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος εκτροχιασμού.
ΣΤ. ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΣ: Ναι και ο κ. Τόμσεν βέβαια είπε ταυτοχρόνως ότι το πρόγραμμα έχει εφαρμοστεί πολύ καλά ως τώρα.
Ν. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Ως τώρα αλλά παρόλα αυτά υπάρχει…
ΣΤ. ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΣ: Μα στο «τώρα» είμαστε. Διαπιστώνει ένα κίνδυνο πράγματι και ο κ. Ντερούζ όμως, επίσης της τρόικας, είπε ότι το πρόγραμμα έχει εφαρμοστεί καλά έως τώρα, επομένως συγκρατώ και αυτό. Όσον αφορά στο μέλλον, η πραγματικότητα είναιότι χρειάζονται πάρα πολλές αλλαγές, δύσκολες αλλαγές, οι οποίες απαιτούν αν όχι πολιτική συναίνεση, τουλάχιστον μια εθνική συναντίληψη ότι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυνητικά πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση σε αυτή τη χώρα — δεν θέλω να πω σε καταστροφή, αλλά δεν έχουμε βγει από το τούνελ. Το τούνελ το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, δεν δημιουργήθηκε από κανένα μνημόνιο, το τούνελ που προηγήθηκε του μνημονίου και εξανάγκασε τη χώρα να δανειστεί 110 δισεκατομμύρια με όρους — άρα και μνημόνιο, για να είμαστε σαφείς σε αυτό. Ξεχνάμε πού βρισκόμασταν, με μια αδυναμία ενδεχομένως να πληρώσουμε καθόλου μισθούς και συντάξεις το 2010; Και επομένως ξεχνάμε ταυτοχρόνως τι τεράστια επιτυχία ήταν, όταν η κα Μέρκελ έβγαινε και έλεγε εκείνη την περίοδο εγώ δεν δίνω ούτε 1 ευρώ, που κατορθώσαμε και πήραμε το μεγαλύτερο δάνειο από τους εταίρους μας που έχει πάρει ποτέ κανείς; Αλλά βέβαια αυτά έρχονται, όπως είναι απολύτως φυσιολογικό, με όρους. Υπό την έννοια δηλαδή ότι πρέπεινα αποπληρωθούν αυτά τα δάνεια προς αυτούς που μας δανείζουν, που είναι κυρίως οι φορολογούμενοι των κρατών που τα δανείζουν, και αυτό απαιτεί κάποιες ραγδαίες και σε βάθος αλλαγές στη χώρα που όμως, επαναλαμβάνω, είπαμε ότι ούτως ή άλλως πρέπει να τις κάνουμε.
Ν. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Παρακολουθούμε πάντως μια συζήτηση για αμφισβητήσεις σε ότι αφορά τη λειτουργικότητα κάποιων όρων του μνημονίου και ξέρετε εδώ στην Αθήνα, ενδεχομένως διογκωμένα, φτάνει η επιχειρηματολογία ότι πιθανώς αυτή η συνταγή, την οποία κληθήκαμε να εφαρμόσουμε, την οποία κάποιοι υλοποίησαν, η κυβέρνηση υλοποίησε αφού είχε σχεδιαστεί πρώτα από την Ευρώπη, ενδεχομένως να μην ήταν τόσο σωστή. Να είχε οριακά λάθη.
ΣΤ. ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΣ: Αυτή η συνταγή, το ξέρω το έχω ακούσει, δεν προέβλεπε ποτέ ότι στον πρώτο χρόνο εφαρμογής της θα αυξηθούν οι μισθοί, θα αυξηθούν οι συντάξεις ή δεν θα υπάρξει ύφεση ή μεγαλύτερη αύξηση του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ. Κι όμως, αντιθέτως, σήμερα καταρρέουμε ψυχολογικά όταν διαπιστώνουμε ότι αυξάνεται το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Μα ήταν γνωστό αυτό. Είναιπροφανές ότι σκληρές αλλαγές που πρέπεινα εφαρμόσεις σου φέρνουν στην αρχή μια ύφεση. Αυτό συμβαίνει παντού.
Διαβάστε όλη την συνέντευξη στο αρχείο PDF
Download Attachments
