H κραυγή του Asaf Avidan.

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

«Τέρμα πια τα δάκρυα, στέγνωσε η καρδιά μου
Δεν γελάω ούτε και κλαίω
Δεν σε σκέφτομαι όλη την ώρα
Αλλά όταν το κάνω – Αναρωτιέμαι γιατί…»

Αυτές οι λέξεις μπορεί να μην σας θυμίζουν κάτι… Η ελεύθερη μου μετάφραση από τα αγγλικά θα φταίει, σίγουρα… Ακούγεται αδιανόητο σήμερα να λέει κανείς που ακούει ραδιόφωνο ή που βγαίνει για χορό (έστω και μια φορά στις τόσες) ότι δεν αναγνωρίζει την πολύ χαρακτηριστική φωνή του Αζάφ Αβιντάν να τραγουδάει το Reckoning Song (One Day) στην πρωτότυπη του εκτέλεση του 2008 το οποίο συνέστησε στο ευρύτερο κοινό ο Γερμανός DJ Wankelmut με την διασκευή που ηχογράφησε με το remix του το 2012.

Η περιοδεία του Αζαφ σε όλη την Ευρώπη έχει αρχίσει από το 2011 και τελειώνει μέσα Νοεμβρίου στο Λονδίνο και στο Τελαβίβ απ’οπου και κατάγεται. Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια γνώρισε μια απίστευτη επιτυχία, που και ο ίδιος διακωμώδησε το βράδυ στις 12 Οκτωβρίου όταν ήρθε για τρίτη φόρα στο Ancienne Belgique, και θυμήθηκε πόσο άδεια ήταν η αίθουσα στο πρώτο του πέρασμα από τις Βρυξέλλες.

Έπιασε την κιθάρα για πρώτη φορά όταν ήταν επάνω στα χωρίσματα με την κοπέλα με την οποία ήταν ερωτευμένος από τα 19 του. Έτσι, το rhythm’n’blues μπήκε αποφασιστικά στην ζωή του. ΄Οσο μεγάλωνε η απόσταση μεταξύ τους, τόσο εκείνος προσπαθούσε να της τραβήξει την προσοχή με την μουσική κραυγή του που θύμιζε κάτι από μοιρολόι.

Ο δίσκος του Different Pulses απέδειξε στο κοινό ότι οι παραδοσιακοί “κανόνες” της μουσικής έχουν φτιαχτεί για να παραβιάζονται και τα όρια για να ξεπερνούνται.
Οι νότες RnB και η γλυκιά μελαγχολία που συχνά κουβαλούν, μπλέχτηκαν αρμονικά στην δουλειά του με ήχους electro-pop και ο Αζάφ συνδύασε μαεστρικά το δημιουργικό αυτό μείγμα με ρυθμούς upbeat, έντονα χορευτικούς. Το αποτέλεσμα ήταν μαγικό, και μαζί με την μοναδική χρειά της φωνής του, έγινε το σήμα κατεθέν του ξεχωριστού, χαρισματικού καλλιτέχνη που αγαπήθηκε από το κοινό και σάρωσε στο πέρασμα της περιοδείας του.
<br>Θαυμαστές, μουσόφιλοι και κριτικοί εντοπίζουν συχνά το μυστικό της επιτυχίας του στην αξέχαστη ιδιαιτερότητα της φωνής του και αναδεικνύουν ως το μαγικό συστατικό της δημιουργικής του συνταγής την εντυπωσιακή ευελιξία και το σπάνιο εύρος της, που του επιτρέπουν να πατάει σταθερά στο έδαφος των αντρικών οκτάβων ενώ εξερευνά εξίσου αβίαστα στο ίδιο τραγούδι τα σύνορα των γυναικείων. Πολλοί πιστεύουν πως ίσως να οφείλει την μαγευτική του αυτή μουσική υπερδύναμη στις εμπειρίες της προηγούμενης ζωής του, στα χρόνια που πέρασε ως cartoonist, πριν ακόμα ανακαλύψει το τραγούδι.

Τα συναισθήματα που ξυπνά με τους στίχους και τις μελωδίες του είναι ποίκιλα, άλλοτε ωμά και άλλοτε σμιλευμένα, πάντοτε όμως αφήνουν το κοινό με μία επίγευση γλυκόπικρη και βαθια αυθεντική. Ή όπως πιο εύστοχα το περιγράφουν οι ίδιοι του οι στίχοι:

«One Day baby we’ll be old, think of all the stories that we could have told…”

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "H κραυγή του Asaf Avidan."

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *