Η Ηλιακή Ενέργεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Η Ε.Ε. – και ειδικά η Γερμανία –είναι ένας αδιαμφισβήτητος παγκόσμιος ηγέτης στην ηλιακή ενέργεια. Ωστόσο η νέα τεχνολογία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο δημόσιο χρήμα για να μειώσει το κόστος της και, λόγω της οικονομικής κρίσης, οι χώρες της Ε.Ε. έχουν τώρα δεύτερες σκέψεις σχετικά με τα δαπανηρά  σχέδια επιδοτήσεων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αγκαλιάσει την ηλιακή ενέργεια σαν τεχνολογία που μπορεί να βοηθήσει την Ε.Ε. να επιτύχει τους στόχους της για την κλιματική αλλαγή και τις  ανανεώσιμες πηγές  ενέργειας το 2020.

Αλλά η επίτροπος για την δράση σε ζητήματα κλίματος, Connie Hedegaard προειδοποίησε τα ευρωπαϊκά κράτη να θυμούνται αυτούς τους στόχους όταν παίρνουν αποφάσεις με στόχο να κόψουν τις επιδοτήσεις στις ηλιακές εγκαταστάσεις. «Φροντίστε εσείς, τα κράτη μέλη, να μην κάνετε τίποτα που θα μπορούσε να κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται να επενδύσουν σε αυτή την περιοχή», ανέφερε στο EurActiv. «Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός»

Αυτό δεν σημαίνει πως εάν είχατε επιδοτήσεις στις εγκαταστάσεις αυτές κάποτε, αυτό δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ. Αλλά πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί και να δίνετε προειδοποιήσεις πολύ μακράς διαρκείας».

Το 2007, η EUs PV Technology Platform, ένα βιομηχανικό γκρουπ, εκτίμησε  πως αυτή η ισοτιμία στα δίκτυα  «θα ισχύσει σε όλη την Ευρώπη  από το 2020». Η Ένωση Ευρωπαϊκών Φωτοβολταϊκών Βιομηχανιών έκανε την ίδια πρόβλεψη.

«Η εξίσωση των ισοτιμιών στα δίκτυα θα εξαρτηθεί  από την γεωγραφική θέση, την ακτινοβολία και την τιμή του ηλεκτρικού», ανέφερε η Eleni Despotou, γενική γραμματέας της Ένωσης Ευρωπαϊκών Φωτοβολταϊκών Βιομηχανιών (EPIA), τον Μάιο του 2011 σε μια συνέντευξή της στην EurActiv. «Πρόσφατα κάναμε μια έρευνα που δείχνει πως η Ιταλία μπορεί να αγγίξει την εξίσωση των τιμών στα δίκτυα τα επόμενα 2 χρόνια, στη Γερμανία σε όλα τα τμήματα της αγοράς μέχρι το 2017 και στην Ισπανία το 2016» δήλωσε στην EurActiv. 

Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (ΙΕΑ) εκτιμά πως η ηλιακή ενέργεια θα μπορούσε να παρέχει το 11% της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας μέχρι το 2050. Αλλά αυτό εξαρτάται σε πολλές χώρες και από προγράμματα παροχής κινήτρων για να υποστηρίξουν την ηλιακή ενέργεια στα επόμενα 5 με δέκα χρόνια έτσι ώστε το κόστος για επενδύσεις να μειωθεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση Θερμικών Ηλιακών Βιομηχανιών (ESTIF) θεωρεί πως η ηλιακή ενέργεια είναι ήδη καλά εδραιωμένη στις Ευρωπαϊκές Αγορές και καταγράφει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη. «Με την τιμή του πετρελαίου να ανεβαίνει για μια ακόμα φορά, πιστεύουμε πως ο τομέας μας θα συνεχίσει να αναπτύσσεται σταθερά και θα επηρεαστεί λιγότερο από την πρόσφατη οικονομική κρίση», δήλωσε ο πρόεδρος της ESTIF Olivier Drücke. Η Ένωση παραδέχθηκε πως η απορρόφηση της ηλιακής ακτινοβολίας διαφέρει σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των κρατών, που σημαίνει πως απαιτείται δράση για να πειστούν οι έμποροι θερμικών εγκαταστάσεων και οι καταναλωτές στις χώρες ουραγούς πως η ηλιακή ενέργεια αποτελεί αξιόπιστη επιλογή. Αλλά πρόσθεσε πως «Όπου η ηλιακή ενέργεια έχει αποκτήσει σημαντικό μερίδιο της αγοράς ενέργειας, βλέπουμε πως οι εταιρίες επενδύουν περισσότερα για περαιτέρω ανάπτυξη της αγοράς, που έχει οδηγήσει στο να υπάρχουν περισσότερα κτήρια εξοπλισμένα με ηλιακούς συλλέκτες».

Σε μια αποκλειστική συνέντευξη με την EurActiv, o Sven Teske,  ερευνητής  που συμμετείχε ενεργά στην τελευταία έκθεση του Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είπε στην EurActiv πως θα ήταν θετικός στις προοπτικές της ηλιακής ενέργειας στην ηλιακό χώρο.  Με τα σημερινά δεδομένα ανέφερε πως περιμένει από την Ιταλία, την Ισπανία, την Γαλλία και την Γερμανία να φτάσουν την ισοτιμία δικτύων μέχρι το 2015. Για να επιτευχθεί  ισοτιμία σε όλη την Ε.Ε. θα χρειαστούν «πέντε, ίσως έξι χρόνια», είπε ο Teske, που είναι επίσης διευθυντής της Greenpeace International σε θέματα ανανεώσιμων πηγών. Αλλά ο Teske προειδοποίησε ότι η πρόοδος θα μπορούσε να κινδυνεύει από την ανασφάλεια στις αγορές για το μέλλον των τιμολογίων τροφοδοτήσεων.

Η First Solar, κορυφαία κατασκευάστρια ηλιακών πάνελ, εκτιμά πως η τεχνολογία του τελλοριούχου καδμίου θα κάνει την οικονομική ηλιακή ενέργεια πραγματικότητα. «Κοιτάζοντας μπροστά στα επόμενα δύο με τέσσερα χρόνια, η First Solar θα είναι σε θέση να παράγει ενέργεια από τον ήλιο σε ανταγωνιστικό κόστος συγκριτικά με την συμβατική ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από ορυκτά καύσιμα, ανοίγοντας τον δρόμο για την μακροχρόνια προσαρμογή σε καθαρότερες μορφές ενέργειας που πρέπει να προστατέψουν τον πλανήτη από μη αναστρέψιμη ζημιά», δήλωσε ο διευθυντής της FirstSolar Mike Ahearn

Η Applied Materials, μια κατασκευαστική εξοπλισμού για ηλιακά πάνελ,προειδοποίησε την Ε.Ε. να διατηρήσει  την πίεση για να επιφέρει μετατόπιση παραδείγματος στις ανανεώσιμες πηγές. «Η ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακή έχει την προοπτική να συμεισφέρει σημαντικά στην ενεργειακή ασφάλεια και την οικονομία της Ευρώπης.

Οι περιβαλλοντολόγοι καλωσόρισαν την ηλιακή ενέργεια σαν ένα σημαντικό κομμάτι των σταθερών πολιτικών.  Η Greenpeace συνεχάρη την Ε.Ε. επειδή επέτρεψε, ο στόχο του 20% για τις ανανεώσιμες πηγές όπως η ηλιακή, να γίνει πραγματικότητα θέτοντας εθνικούς στόχους στην Οδηγία για τις Ανανεώσιμες Πηγές. «Αυτή η συμφωνία είναι μια νέα αυγή για ένα καθαρό ενεργειακό μέλλον που θα ωφελήσει την τεχνολογία και την οικονομία», είπε η Frauke Thies, υπεύθυνη της Greenpeace για ζητήματα ανανεώσιμων πηγών.

Περίληψη Πολιτικής

Έχει ξεκινήσει λοιπόν ένας αγώνας σε παγκόσμιο επίπεδο για να αποκομισθούν οικονομικά οφέλη από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας  καθώς η ανησυχία για τις περιορισμένες πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και για την διαμόρφωση των τιμών μελλοντικά πυροδοτεί την αναζήτηση μορφών εναλλακτικής ενέργειας. Επιπλέον, η μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία, καθώς η παγκόσμια κοινότητα προχωράει προς μία νέα διεθνή συμφωνία.

Μία πρόσφατη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος περιγράφει ότι τα φωτοβολταϊκά έχουν την δυνατότητα να παρέχουν μέχρι και το ένα τρίτο του παγκόσμιου ηλεκτρικού αποθέματος μέχρι το 2050. Παρόλα αυτά η τεχνολογία ακόμη βασίζεται στις κρατικές επιδοτήσεις και, με την οικονομική κρίση, κάποιες ευρωπαϊκές χώρες έχουν σταματήσει την χρηματοδότηση.

Οι τρεις κύριες μορφές ηλιακής ενέργειας

Η ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιείται κυρίως με τρεις τρόπους:

  • Τα φωτοβολταϊκά συστήματα που μετατρέπουν την ηλιακή ενέργεια απευθείας σε ηλεκτρική χρησιμοποιώντας ηλιακούς συλλέκτες. Οι συλλέκτες αυτοί μπορούν να παρέχουν ενέργεια σε συσκευές και μπαταρίες ή ακόμα και να τροφοδοτήσουν άμεσα το ηλεκτρικό δίκτυο.
  • Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες που χρησιμοποιούνται στον οικιακό τομέα για την συλλογή της ηλιακής θερμότητας σε δεξαμενές γεμάτες με υλικά υγρής μορφής ή αέρα, με σκοπό την κάλυψη των οικιακών αναγκών τόσο για την παροχή θέρμανσης όσο και για την ψύξη.
  • Η συγκέντρωση ηλιακής ενέργειας, ένα μέσο για την παραγωγή είτε ηλιακής θερμικής είτε φωτοβολταϊκής ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα. Η συγκέντρωση ηλιακής ενέργειας χρησιμοποιεί συνήθως καθρέφτες για να συλλέξει τις ηλιακές ακτίνες σε μεγάλες εκτάσεις. Στη συνέχεια, οι ακτίνες αυτές εστιάζονται σε ένα υλικό υγρής μορφής, όπως το πετρέλαιο, και παράγουν υπέρθερμο ατμό που μπορεί ν τροφοδοτήσει μια τουρμπίνα ή να στοχεύσει σε κάποια φωτοβολτϊκή επιφάνεια.

20% μερίδιο από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι το 2020.

Τον Μάρτιο του 2007, οι αρχηγοί των κρατών και των κυβερνήσεων της Ε.Ε. υιοθέτησαν ως δεσμευτικό στόχο να αξιοποιήσουν το 20% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από τις ανανεώσιμες πηγές του μπλοκ μέχρι το 2020. Ειδικά για τον τομέα των μεταφορών το ποσοστό πρέπει να φτάσει το 10%.

Για την επίτευξη του στόχου αυτού, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μια νέα οδηγία, η οποία εγκρίθηκε από τους ηγέτες της Ε.Ε. στην Σύνοδο κορυφής τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου.

Η νομοθεσία όριζε τους εθνικούς στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά έδινε στα κράτη μέλη την ευχαίρια να αποφασίσουν τον συνδυασμό των ανανεώσιμων πηγών που θα αξιοποιήσουν. Οι χώρες της Ε.Ε. είχαν δεσμευτεί να παρουσιάσουν τα Εθνικά Σχέδια Δράσης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΕΣΔΑΠΕ) μέχρι το τέλος του Ιουνίου του 2010, στο πλαίσιο της οδηγίας.

Η βελτίωση της πρόσβασης στα δίκτυα

Ωστόσο, η πρόσληψη της ηλιακής ενέργειας θα εξαρτηθεί τελικά από την επιτυχή ενσωμάτωση αυτών των αποκεντρωμένων πηγών ενέργειας στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας,το οποίο θα καταδείξει την ανάγκη για σημαντική αναβάθμιση των υποδομών σε όλη την Ευρώπη. 

Για την αντιμετώπιση αυτού, η Ε.Ε. αποσκοπεί στο να διευκολύνει την πρόσβαση στο δίκτυο με τις ανανεώσιμες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας. Μια οδηγία για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, που εγκρίθηκε τον Ιούνιο του 2009, υποχρεώνει τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψιν το 20% του στόχου, όταν επιτρέπεται η κατασκευή νέων εγκαταστάσεων παραγωγής. Οι χώρες μπορούν επίσης να επιβάλλουν αντίτιμα σε φορείς εκμετάλλευσης του δικτύου για να τους δώσουν προτεραιότητα πρόσβασης στην ενέργεια που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές.

Η μικρής κλίμακας ηλιακή ενέργεια προωθείται επίσης στην Οδηγία για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων, που συμφωνήθηκε το Νοέμβριο του 2009. Ο νέος νόμος αποσκοπεί να εξασφαλίσει ότι τα αποκεντρωμένα συστήματα παροχής ενέργειας που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν εξεταστεί σε όλα τα νέα κτίρια, καθώς και εκείνα που υφίστανται αναβαθμίσεις μεγάλης κλίμακας.

Θέματα

Ο αγώνας μείωσης του κόστους 

Ο ήλιος μάς παρέχει την πιο άφθονη πηγή ενέργειας που έχουμε διαθέσιμη. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας που φτάνει στη γη για μόλις μια ώρα φτάνει για να καλύψει την παγκόσμια ζήτηση ενέργειας για ένα χρόνο.

Παρά τις μεγάλες υποσχέσεις της, η ηλιακή ενέργεια αυτή τη στιγμή, μας παρέχει μόλις το 1% της ενέργειας που πωλείται παγκοσμίως, κυρίως λόγω της διαλείπουσας φύσης της και της χαμηλής έντασής της.

Ο κύριος λόγος αυτού είναι οι δυσκολίες εκμετάλλευσης των πόρων σε μεγάλη κλίμακα και σε ανταγωνιστική τιμή. Η ηλιακή ενέργεια θα γίνει ανταγωνιστικότερη όταν καταφέρει να φτάσει κάτω από το λεγόμενο πλέγμα ισοτιμίας,  το σημείο στο οποίο οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γίνονται οικονομικά ανταγωνιστικές με τις συμβατικές πηγές ενέργειας όπως τα ορυκτά καύσιμα.

Αλλά αυτό αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς λόγω των ευνοϊκών ρυθμιστικών καθεστώτων και την ταχεία τεχνολογική εξέλιξη στον κλάδο. Το κόστος έχει ήδη μειωθεί δραματικά την τελευταία δεκαετία, και η ευρωπαϊκή βιομηχανία φωτοβολταϊκών πιστεύει τώρα ότι θα γίνει ανταγωνιστική σε ορισμένες περιοχές, κυρίως της νότιας Ιταλίας και της Ισπανίας, μέχρι το 2015.

Ειδικότερα, η αρχική εξάρτηση της βιομηχανίας από το κρυσταλλικό πυρίτιο αντιπροσώπευε ένα εμπόδιο στην μαζική παραγωγή φωτοβολταϊκών πάνελ, οδηγώντας ακόμα και σε έλλειψη πρώτων υλών. Όμως πλέον τα λεγόμενα thin-film κύτταρα είναι υπό ανάπτυξη για να χρησιμοποιούν άλλους ημιαγωγούς, όπως το τελλουριούχο κάδμιο (CdTe), το χαλκού ινδίου γάλλιο σεληνιούχο (CIGS) ή άλλες ενώσεις, που έχουν κάνει την έλλειψη σε πυρίτιο ένα ασήμαντο θέμα.

Αυτά τα χαμηλού κόστους thin-film κύτταρα οδηγούν σε σημαντική πτώση των τιμών στον κλάδο των φωτοβολταϊκών. Μέχρι το 2013, τα ηλιακά κύτταρα που βασίζονται στην τεχνολογία thin-film αναμένεται να αντιπροσωπεύουν το 34,5% της παγκόσμιας παραγωγής ηλιακής ενέργειας, από 14,2% το 2008, σύμφωνα με την iSupply, μια εταιρεία συμβούλων τεχνολογίας

Αν και λιγότερο αποτελεσματικό από τα συμβατικά ηλιακά πάνελ, το CdTe επιτρέπει την πιο γρήγορη συναρμολόγηση και τη μαζική παραγωγή των ηλιακών συλλεκτών με χαμηλότερο κόστος, μια μέθοδος που σχεδιάστηκε για την παραγωγή ενέργειας σε κλίμακα χρησιμότητας.

Παράλληλα, οι μικρές εγκαταστάσεις στον τελευταίο όροφο αναμένεται να δώσουν μια πρόσθετη ώθηση στον κλάδο καθώς τα νοικοκυριά και τα εργοστάσια στρέφονται στην ηλιακή ενέργεια για τις ανάγκες τους για ηλεκτρική ενέργεια.

Η βιομηχανία βλέπει πλέγμα ισοτιμίας με τα ορυκτά καύσιμα

Η αγορά για την ηλιακή ενέργεια αυξάνεται ραγδαία, καθώς όλο και περισσότερες χώρες εισάγουν επιδοτήσεις για την μείωση του κόστους παραγωγής και για την ενίσχυση της έρευνας με πιο αποδοτικές τεχνικές.

Η βιομηχανία πιστεύει ότι η ηλιακή ενέργεια θα είναι ικανή να ανταγωνιστεί τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 2020 το αργότερο («πλέγμα ισοτιμίας»  όπως αποκαλείται ). Το πότε ακριβώς θα γίνει αυτό όμως θα εξαρτηθεί από την ηλιακή ακτινοβολία και την κλίμακα της οικονομίας, που επιταχύνουν την πτώση των τιμών.  Η τιμή του αργού πετρελαίου θα είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας, καθώς αναμένεται να γίνει πιο ακριβό εν μέσω της εξάντλησης των πόρων και της πριμοδότησης του άνθρακα που προστίθεται στην τιμή.

Το 2007 η ευρωπαϊκή τεχνολογική πλατφόρμα φωτοβολταϊκών υπολόγισε ότι το δίκτυο της ισοτιμίας «θα ίσχυε μόνο για τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης μέχρι το 2020». Η ένωση βιομηχανιών φωτοβολταϊκών της Ευρώπης κάνει την ίδια πρόβλεψη.

Αλλά Solar PV θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτές τις προβλέψεις και να πετύχει ένα ισότιμο πλέγμα σε όλη την ΕΕ έως το 2017,σύμφωνα με τον Sven Teske, ένα από τους συντάκτες της πρόσφατης έκθεσης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC).

Ο Τέσκε, ο οποίος είναι επίσης διευθυντής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Greenpeace International, δήλωσε στη EurActiv ότι με τις τρέχουσες τάσεις, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία μέχρι το 2015 αναμένεται να φθάσουν το πλέγμα ισοτιμίας.

Η Ελένη Δεσπότου, Αναπληρωτής Γενική Γραμματέας της ένωσης βιομηχανιών φωτοβολταϊκών Ευρώπης (EPIA), είναι ελαφρώς λιγότερο αισιόδοξη. Μιλώντας στη EurActiv το Μάιο του 2011, δήλωσε:«Έχουμε κάνει πρόσφατα μια μελέτη που δείχνει ότι στην Ιταλία, μπορούμε να καταλήξουμε σε πλέγμα ισοτιμίας σε δύο χρόνια, στη Γερμανία, σε όλα τα τμήματα της αγοράς,  έως το 2017, και στην Ισπανία το 2016».

Εν τω μεταξύ, η ηλιακή θερμική μικρότερης κλίμακας θεωρείται συχνά μια πιο ώριμη τεχνολογία καθώς παρέχει ήδη σε νοικοκυριά νερό οικιακής χρήσης, θέρμανση χώρου καθώς και ψύξη σε οικονομικές τιμές.

Η ηλιακή θερμική αντιπροσωπεύει τη μερίδα του λέοντος στην παγκόσμια αγορά ηλιακής ενέργειας, σύμφωνα με το Worldwatch Institute, όμως λαμβάνει λιγότερο την προσοχή και την χρηματοδότηση της  R&D από ό, τι ο φωτοβολταϊκός (PV) τομέας  που βασίζεται πιο πολύ στην τεχνολογία. Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ηλιακής βιομηχανίας (ESTIF) ανακοίνωσε 60% αύξηση στην ηλιακή θερμική ισχύ στην ΕΕ το 2008, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια και αυτή έχει υποστεί πλήγμα στον απόηχο της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Κίνητρα: Τέλος στις «ενδιάμεσες» πολιτικές

Σε περιπτώσεις που οι ηλιακές εγκαταστάσεις έχουν απογειωθεί, συνήθως έχουν ενθαρρυνθεί από γενναιόδωρες κρατικές επιδοτήσεις

Η Γερμανία είναι το προφανές σημείο αναφοράς, καθώς έγινε ο παγκόσμιος ηγέτης στην φωτοβολταϊκή ικανότητα με την Πράξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (EEG). Ο νόμος που υιοθετήθηκε το 2000 και αναθεωρήθηκε το 2003, εγγυάται ένα ελάχιστο feed-in tariff για την ηλιακή ενέργεια, διασφαλίζοντας ότι οι παραγωγοί  της πωλούν την ηλεκτρική ενέργειά τους πίσω στο δίκτυο σε τιμή υψηλότερη από την αγορά.

Η Ισπανία, μια άλλη βασική παγκόσμια αγορά ηλιακής ενέργειας, γνώρισε μια άνευ προηγουμένου αύξηση των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεών της μετά από την εισαγωγή ενός ιδιαίτερα ευνοϊκού feed-in tariff το 2007. Αλλά η κυβέρνηση υποτίμησε σε πολύ μεγάλο βαθμό την ΄όρεξη΄ για την ηλιακή ενέργεια, οδηγώντας σε μια άνευ προηγουμένου εκτίναξη της εγκατεστημένης ισχύος, καθώς η ηλιακή ενέργεια έγινε ανταγωνιστική με τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα.

Μέχρι το τέλος του 2007, η χώρα είχε ήδη ξεπεράσει κατά πολύ το στόχο των 400 MW εγκατεστημένης ηλιακής ισχύος που είχε τεθεί για το 2010, και το πρόγραμμα ανεστάλη. Το καθεστώς που το διαδέχεται το 2009, μειώνει σημαντικά τα τιμολόγια και εισάγει ένα ανώτατο όριο των 500MW για την δυναμικότητα που θα δημιουργηθεί.

Η απόφαση της κυβέρνησης να ακυρώσει αυτές τις επιδοτήσεις οδήγησε σε συντριβή στην τεχνητά χαμηλή πίεση της αγοράς, καθώς το πλεόνασμα των πάνελ οδήγησε τις τιμές προς τα κάτω.

Ενώ το feed-in tariff στην Ισπανία έχει γίνει σύνθημα για την κυβερνητική πολιτική για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας  που πήγε στραβά, το γερμανικό μοντέλο και η σταδιακή μείωση των τιμολογίων του έχει ακολουθηθεί από τη Γαλλία, την Ιταλία και την Τσεχική Δημοκρατία, οι οποίες θέλουν να εισέλθουν στον ηλιακό αγώνα.

Η ιδέα είναι ότι τα τιμολόγια τροφοδότησης θα μειωθούν με το χρόνο καθώς το κόστος παραγωγής κατεβαίνει, και τελικά θα παύσουν να υπάρχουν συνολικά, όταν η εναλλακτική πηγή ενέργειας είναι σε θέση να ανταγωνιστεί με τις συμβατικές πηγές ηλεκτρικής ενέργειας. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το κόστος των φωτοβολταϊκών συστημάτων έχει μειωθεί κατά το ήμισυ μεταξύ 1997 και 2007.

Αλλά η οικονομική αναταραχή λαμβάνει επίσης το μερίδιό της στα κρατικά ταμεία και πολλές κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να αναστέλλουν δαπανηρά συστήματα επιδοτήσεων.

Στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, η μείωση των δασμών εκκρεμεί. Στη Βουλγαρία, η βιομηχανία θα μπορούσε να κοπεί στο γόνατο, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο εξετάζει το ενδεχόμενο να καταργήσει συνολικά τα  τιμολόγια για τις εγκαταστάσεις που παράγουν περισσότερα από 50kW χωρητικότητας.

Για πολλούς παρατηρητές του κλάδου, ​​οι περικοπές συμβαίνουν πολύ γρήγορα, απρόβλεπτα και, συχνά, με αναδρομική ισχύ.«Ήταν μια αναστολή. Τα πάντα σταμάτησαν, η αγορά σταμάτησε», δήλωσε η Ελένη Δεσπότου της European Photovoltaic Industry Association (EPIA), σχολιάζοντας την απόφαση της Γαλλίας να μειώσει τις feed-in tariff.

Σε μακροπρόθεσμη βάση, η Δεσπότου είπε ότι το  stop-and-go των επιδοτήσεων, όπως συνέβη στη Γαλλία και την Ισπανία, εξέθεσε τη βιομηχανία σε κίνδυνο. «Βλέπουμε μια μετανάστευση των εργοστασίων από την Ευρώπη προς την Ασία ήδη. Αυτό συμβαίνει και είναι πραγματικά πολύ σημαντικό», δήλωσε σε μια συνέντευξη στη EurActiv.

Στον δρόμο για ηλιακά πάρκα μεγάλης κλίμακας

Ενώ η ηλιακή ενέργεια αποτελεί πρόσφορο μέσο για οικιακές εφαρμογές, έχουν εγερθεί αμφιβολίες ως προς το αν θα μπορέσει ποτέ να ανταγωνιστεί τις συμβατικές πηγές ενέργειας, ακόμα και την αιολικά ενέργεια σε ότι  αφορά την χρησιμότητα στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

Αλλά αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει, καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται και οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο δεσμεύονται να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Η προοπτική της παραγωγής ενέργειας από την ηλιακή φωτοβολταϊκή παραγωγή σε μεγάλη κλίμακα προσελκύει τώρα αυξανόμενο ενδιαφέρον από κολοσσούς της ενέργειας, όπως η General Electric και η Total, οι οποίες ανακοίνωσαν πρόσφατα εξαγορές στον κλάδο. Η GE, η οποία εισήλθε στον τομέα αιολικής ενέργειας πριν από μια δεκαετία, ελπίζει τώρα να επαναλάβει αυτή την επιτυχία και με την ηλιακή, με σχέδια δημιουργίας του μεγαλύτερου ηλιακού thin-film φωτοβολταϊκή εργοστασίου της Αμερικής το 2013.

«Αυτή θα είναι η αρχική αγορά που θα επικεντρωθεί στα ακόλουθα: χρησιμότητα λειτουργίας και κλίμακα χρησιμότητας για τα ηλιακά πάρκα,» Δήλωσε ο Mark Vachon, αντιπρόεδρος του προγράμματος Ecoimagination της GE Energy. «Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η αγορά είναι σε μεγάλο βαθμό ανώριμη και θεωρώ πως η κλίμακά μας θα μας φέρει σε μια θέση για την οποία θα είμαστε περήφανοι», δήλωσε στη EurActiv.

Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Jeff Immelt, δήλωσε σε επενδυτές το Δεκέμβριο ότι πιστεύει πως θα μπορούσε να είναι δουλειά 2 με 3 δις για την GE, μέχρι το 2015.

Μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα έχουν ήδη κατασκευαστεί στην Ευρώπη, με το μεγαλύτερο να είναι το φωτοβολταικό πάρκο 60MW Olmedilla στην Ισπανία. Ωστόσο, αυτές οι εγκαταστάσεις εξακολουθούν να χρειάζονται την στήριξη των κυβερνήσεων, ενώ καταλαμβάνουν και μεγάλες εκτάσεις, προκαλώντας την οργή των οικολόγων.

Το πρώτο εργοστάσιο συγκέντρωσης της ηλιακής ενέργειας(CSP) για εμπορικούς σκοπούς της ΕΕ εγκαινιάστηκε στη Σεβίλλη της Ισπανίας το 2007. Χρησιμοποιεί εκατοντάδες κάτοπτρα, που ονομάζονται ηλιοστάτες, για να συγκεντρώσει τις ακτίνες του ήλιου σε ένα δέκτη στην κορυφή ενός ψηλού πύργου, μετατρέποντας τις δέσμες σε ατμό, ο οποίος κινεί μια τουρμπίνα. Το εργοστάσιο αναμένεται να παρέχει αρκετή ενέργεια για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες των 600.000 πολιτών της Σεβίλλης.

Με πολλά νέα μεγάλα έργα σε εξέλιξη, η Ισπανία έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην CSP , αλλά υπάρχουν επίσης και  αρκετά έργα που σχεδιάζονται και αναπτύσσονται στις ΗΠΑ. Με βάση μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από την Greenpeace International, την Ευρωπαϊκή Ένωση Ηλιοθερμικού Ηλεκτρισμού (Estela) και την SolarPACES του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας το Μάιο 2009, εκτιμάται ότι η CSP θα μπορούσε να καλύψει έως και το 7% των ενεργειακών αναγκών του πλανήτη μέχρι το 2030.

Τη μεγαλύτερη δυναμική για CSP μεγάλης κλίμακας την έχουν περιοχές που δέχονται πολλή και άμεση ηλιακή ακτινοβολία χωρίς υγρασία, όπως γίνεται στις ερήμους. Για αυτό το λόγο οι ειδικοί αναμένουν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη σε περιοχές όπως το νοτιοδυτικό τμήμα των ΗΠΑ και οι μεσογειακές χώρες της Ευρώπης και της Αφρικής. Ωστόσο υπάρχουν και εκεί προβλήματα καθώς το SCP χρειάζεται μεγάλες ποσότητες νερού για τον καθαρισμό των καθρεφτών και τη θέρμανση του νερού για να ενεργοποιηθούν οι τουρμπίνες.

Ο ήλιος της Σαχάρας για την ενίσχυση της Ευρώπης;

Και ενώ το δυναμικό της ηλιακής ενέργειας ξεπερνά κατά πολύ τη ζήτηση, η εισαγωγή της ηλιακής ενέργειας γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα προοπτική για αυτές τις χώρες που οι πόροι τους δεν είναι τόσο άφθονοι.

Στην Ευρώπη, η Γερμανία είναι επικεφαλής μιας ομάδας χωρών που ενδιαφέρονται για την εισαγωγή ηλιακής ηλεκτρικής ενέργειας από τη Βόρεια Αφρική για να την επιτύχουν τους στόχους τους σε σχέση με το κλίμα και για να διαφοροποιήσουν το ενεργειακό τους μείγμα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έργο Desertec, το οποία έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο πολιτικό ζήτημα στη Γερμανία και έχει την υποστήριξη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί (EurActiv 22/07/09).

Το πρόγραμμα στοχεύει να φέρει στην Ευρώπη ηλιακή ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται στη Σαχάρα μέσω ενός καλωδίου υψηλής τάσης. Οι επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών ενεργειακών κολοσσών RWE και E. ON, προβλέπουν ότι το φως του ήλιου της ερήμου θα μπορούσε να προσφέρει τελικά το 15% των αναγκών ηλεκτρικής ενέργειας της Ευρώπης.

 

Πηγή: euractiv.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Η Ηλιακή Ενέργεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *