Η ηλεκτροκίνηση γίνεται προτεραιότητα για την ΕΕ

Η ευρωπαϊκή ηλεκτροκίνηση είναι έτοιμη να απογειωθεί. Οι στόχοι που θέτει η συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού εξαρτώνται από αυτό. Ο Σκανδιναβός γείτονας της ΕΕ, η Νορβηγία, δείχνει το δρόμο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο συνεργάτης της Euractiv, η εφημερίδα The Guardian αναφέρει.

Το Όσλο, πρωτεύουσα της Νορβηγίας, όπως και οι περισσότερες πόλεις και κωμοπόλεις της σκανδιναβικής χώρας, μπορεί να υπερηφανεύεται για την πρόσβαση στη λεωφορείο-λωρίδα για τα ηλεκτρικά οχήματα (EV), τους πολλούς σταθμούς επαναφόρτισης, την προνομιακή στάθμευση, και τα ταξίδια χωρίς χρέωση για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε στη δεκαετία του 1990 ως μια προσπάθεια για τη μείωση της ρύπανσης, της κυκλοφοριακής συμφόρησης και του θορύβου στα αστικά κέντρα.  Τώρα ο κύριος στόχος είναι η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Σήμερα, η Νορβηγία έχει το υψηλότερο κατά κεφαλήν αριθμό ηλεκτρικών (μόνο με μπαταρία) αυτοκίνητων στον κόσμο: περισσότερα από 100.000 σε μια χώρα 5,2 εκατομμυρίων ανθρώπων. Πέρυσι, τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα αποτελούσαν σχεδόν το 40% των επιβατικών αυτοκινήτων νέας ταξινόμησης της χώρας αυτής.

Νωρίτερα φέτος, η Νορβηγία εγκαινίασε το μεγαλύτερο σταθμό ταχείας φόρτισης του κόσμου, ο οποίος μπορεί να φορτίζει έως και 28 οχήματα σε περίπου μισή ώρα. Η σκανδιναβική χώρα, προτίθεται να καταργήσει όλες τα αυτοκίνητα τα οποία χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2025. Ο Elon Musk, CEO της Tesla Motors, απάντησε στο στόχο της Νορβηγίας τουιτάροντας: «Μια καταπληκτική χώρα. Είστε φοβεροί!»

Η Νορβηγία διαθέτει σήμερα περίπου 500.000 ηλεκτρικά οχήματα. Η Κίνα οδηγεί τον κόσμο στη χρήση των ηλεκτροκίνητων, με περίπου 600.000 ηλεκτρικά οχήματα στους δρόμους της και με ένα φιλόδοξο σχέδιο για την ανάπτυξη πέντε εκατομμυρίων μέχρι το 2020.

Οι ΗΠΑ κατατάσσονται στην τρίτη θέση σε παγκόσμιο επίπεδο, με λιγότερα από 500.000 αυτοκίνητα.

Μεγάλα ερωτήματα εξακολουθούν να αιωρούνται, όπως για το αν θα υπάρχει επαρκής εφοδιασμός των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να τροφοδοτήσει τεράστιους νέους στόλους ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Αν τα ηλεκτρικά οχήματα φορτίζονται με ρεύμα το οποίο παράγεται από ορυκτά καύσιμα, το αποτέλεσμα είναι περισσότερες, όχι λιγότερες, εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Παρ ‘όλα αυτά, λόγω της ταχείας τεχνολογικής προόδου και της ισχυρής κρατικής στήριξης για τα ηλεκτροκίνητα στην Ευρώπη και την Κίνα, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μια νέα εποχή στην ηλεκτροκίνηση ξημερώνει.

«Είμαστε πεπεισμένοι ότι η Ευρώπη όπως και άλλες ήπειροι, επίσης, έχουν πλέον αλλάξει άρδην το σκεπτικό τους σχετικά με την ηλεκτρονική κινητικότητα», δήλωσε ο Lars Mönch της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Γερμανίας. «Είναι ο στόχος όλων των μεγάλων πόλεων σε όλο τον κόσμο να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της συμφόρησης στα αστικά κέντρα». Η Νορβηγία δείχνει ότι με τα κίνητρα που εξαλείφουν το πλεονέκτημα της τιμής των συμβατικών οχημάτων φυσικού αερίου, πολλοί άνθρωποι θα κάνουν την επιλογή της ηλεκτροκίνησης. Και δεδομένου ότι το 98% της ηλεκτρικής ενέργειας της Νορβηγίας προέρχεται από την υδροηλεκτρική ενέργεια, μια έκρηξη στον στόλο EV των ηλεκτροκίνητων της χώρας θα εξαλείψει σχεδόν κάθε ανθρακικό αποτύπωμα.

Η Magdalena Jozwicka από τον Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, υποστηρίζει ότι η ΕΕ ψάχνει για έμπνευση ακόμη και σε μη-μέλη της ΕΕ. Χάρη στα έσοδα από την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, η Νορβηγία έχει την πολυτέλεια να προωθήσει την ηλεκτροκίνηση με σημαντικά κίνητρα, συμπεριλαμβανομένης της φοροαπαλλαγής επί των πωλήσεων κατά 25%.

Η πρόσβαση της Νορβηγίας σε άφθονη και φθηνή υδροηλεκτρική ενέργεια μηδενικών εκπομπών σημαίνει ότι μπορεί να προσφέρει στους ιδιοκτήτες ηλεκτρικών οχημάτων δωρεάν ρεύμα στους σταθμούς φόρτισης. Αλλού στην Ευρώπη, η βασική κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης, δεν είναι οι επιδοτήσεις, αλλά η νομοθεσία, εξηγεί ο Wolfgang Bernhart της διεθνούς εταιρείας συμβούλων Roland Berger, αναφερόμενος στους υποχρεωτικούς στόχους μείωσης των εκπομπών της ΕΕ για τα νέα αυτοκίνητα. Μέχρι το 2021, οι μέσες εκπομπές όλων των νέων αυτοκινήτων που πωλούνται πρέπει να είναι 40% λιγότερο από ότι το μέσο αυτοκίνητο εκπέμπει σήμερα – ένας εξαιρετικά φιλόδοξος στόχος ο οποίος μπορεί να καλυφθεί μόνο από την ταχεία, μεγάλης κλίμακας υιοθέτηση των ηλεκτρικών οχημάτων.

«Κάθε πόλη στην ΕΕ κινείται προς την κατεύθυνση αυτή», λέει, σημειώνοντας ότι τα αιωρούμενα σωματίδια είναι επίσης ένα ζήτημα σε ευρωπαϊκές μητροπόλεις. «Ένα ορισμένο ποσοστό ηλεκτροκίνησης του ενός ή του άλλου τύπου είναι πραγματικά η μόνη λύση».

Στην Ευρώπη, οι μεταφορές είναι υπεύθυνες για το ένα τέταρτο όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Και ενώ οι βιομηχανικές εκπομπές στην Ευρώπη έχουν μειωθεί κατά 38% από το 1990, αυτές του τομέα των μεταφορών – συμπεριλαμβανομένων των αεροπορικών μεταφορών – έχουν αυξηθεί κατά 9%.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) προβλέπει ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις μεταφορές θα «αυξηθούν κατά 120% την περίοδο 2000-2050 ως αποτέλεσμα της προβλεπόμενης τριπλάσιας αύξησης» του αριθμού των αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο. Ένας αριθμός βιομηχανικών ομίλων έχουν θέσει ένα παγκόσμιο στόχο για την παραγωγή 100 εκατομμύριων ηλεκτρικών αυτοκίνητων και 400 εκατομμύριων ηλεκτρικών μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων μέχρι το 2030. Το 2016 σημειώθηκε αύξηση των πωλήσεων ηλεκτρικών οχημάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, το 30% περισσότερες από το 2015.

Η πτώση των τιμών των ηλεκτροκίνητων και οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν αλλάξει το παιχνίδι. Για το πρώτο, το κόστος των μπαταριών ιόντων λιθίου, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% του κόστους ενός ηλεκτροκίνητου ή υβριδικό οχήματος, έχει μειωθεί κατά τα δύο τρίτα σε σχέση με το 2010 – πολύ πιο γρήγορα από ότι οι ειδικοί είχαν προβλέψει. Πριν από έξι χρόνια, ανά μέσο όρο μια μπαταρία στοίχιζε περισσότερα από $ 1.000 ανά κιλοβατώρα. Τώρα στοιχίζει λιγότερο από $ 350. Θα μπορούσε να πέσει στα $ 125 στο εγγύς μέλλον, λένε οι ειδικοί.

Αυτό που επίσης συμβαίνει, καθώς αναπτύσσεται η τεχνολογία της μπαταρίας – η εμβέλεια των ηλεκτροκίνητων αυξάνεται σημαντικά από τα 100 μίλια ανά φόρτιση από εκείνα της πρώτης γενιάς. Η δεύτερη γενιά που βρίσκεται έτοιμη για μαζική παραγωγή θα αλλάξει το τοπίο. Μετά το σοκ από τις καινοτομίες της Tesla, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στα ηλεκτροκίνητα, με σκεπτικό ότι είτε το κάνουν ή θα χάσουν σε μακροπρόθεσμη βάση.

Οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες πιέζουν τις κυβερνήσεις να παρέχουν μεγαλύτερες εκπτώσεις και φορολογικά κίνητρα για την μεγαλύτερη διείσδυση των ηλεκτροκίνητων την αγορά. Ωστόσο, ακόμη και ένα βεληνεκές άνω των 200 μιλίων δεν εξαλείφει την ανάγκη για περιοδική επαναφόρτιση. Η συχνότητα της – και η απόσταση μεταξύ- εγκατάστασης φόρτισης έχει εδώ και καιρό, και εξακολουθεί να παραμένει, ένα από τα βασικά σημεία που κάνουν τους πιθανούς αγοραστές να διστάζουν.

Η υποδομή για τη φόρτιση στην Ευρώπη έχει αυξηθεί από το 2013, σε ποσοστό 30% έως 60% κάθε χρόνο. Η ήπειρος έχει σήμερα περισσότερα από 100.000 σημεία φόρτισης, αλλά μερικά χιλιάδες από αυτά να είναι «αργοί φορτιστές», οι οποίοι χρειάζονται οκτώ ώρες για φορτίσουν μια μπαταρία. Η σημαντική μείωση του χρόνου επαναφόρτισης είναι ουσιαστικής σημασίας για την ευρεία υιοθέτηση της ηλεκτροκίνησης, και η Ευρώπη έχει προσθέσει πρόσφατα 1.300 «γρήγορους φορτιστές» στο δίκτυο. Αλλά, αν δεν είστε στη Σκανδιναβία, είναι ακόμα δύσκολο να διανυθούν μεγάλες αποστάσεις στην Ευρώπη με ένα ηλεκτροκίνητο αμάξι.

Η ΕΕ εμφανίζεται πρόσφατα αποφασισμένη να πάρει πρωτοβουλίες για περισσότερα σημεία φόρτισης, προβλέποντας ότι από το 2019, κάθε νεόδμητο ή ανακαινισμένο σπίτι από την Κύπρος μέχρι την Λαπωνία, θα πρέπει να διαθέτει σταθμό φόρτισης. Μέχρι το 2023, το 10% των χώρων στάθμευσης όλων των κτιρίων πρέπει να έχουν φορτιστές. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης αναγνωρίζουν πλέον το δικό τους ενδιαφέρον, να εξοπλίσουν την ήπειρο με τους φορτιστές που απαιτούνται για τους ηλεκτροκίνητους στόλους τους. Αλλά, όπως η Jozwicka σημείωσε «είναι μόνο τόσο καθαρές όσο πηγή της ενέργειάς τους. Η επανάσταση της ηλεκτροκίνησης πρέπει να πάει χέρι-χέρι με τη μετάβαση σε καθαρή ενέργεια αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα».

Πηγή: euractiv.gr  ( Μετάφραση από Guardian: Σταύρος Μαυρογένης)