Εχμ, κύριε… το Όσκαρ σας!

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Πριν ξεκινήσουμε, να επισημανθεί πως το κείμενο αυτό γράφεται πριν την απονομή της Κυριακής 4 Μαρτίου, και δεδομένου ότι μέχρι σήμερα ο Γκάρι Όλντμαν δεν διαθέτει κάποιο Όσκαρ στην κατοχή του, το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στην κάτοθι λίστα μας.
Ποια λίστα, θα πείτε. Για να γίνουν, λοιπόν, πιο σαφή τα πράγματα, και με αφορμή την 90η απονομή των Κινηματογραφικών Βραβείων, γνωστότερων ως Όσκαρ, κάτσαμε και βρήκαμε ορισμένους γνωστούς και αξιόλογους ηθοποιούς, που μέχρι στιγμής δεν έτυχε να ανέβουν στην σκηνή για να παραλάβουν το χρυσό αγαλματίδιο. Φυσικά το ότι δεν το έχουν, δεν σημαίνει ότι δεν παραμένουν αξιολογότατοι ηθοποιοί. Αλλά έπρεπε να φτιάξουμε την λίστα. Γιατί για κάθε Τζακ Νίκολσον υπάρχει κι ένας Χάρισον Φόρντ και για κάθε Μέριλ Στριπ υπάρχει μια Έιμι Άνταμς….

 

Και ξεκινάμε, σωστά μαντέψατε, με τον Γκάρι Όλντμαν. Φέτος είναι υποψήφιος για το The Darkest Hour, με πολλούς να κάνουν λόγο για βέβαιη νίκη. Εξαιρουμένης ωστόσο της φετινής υποψηφιότητας, έχει μόλις μια ακόμα για το “Ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι”,  το 2011, όπου το έχασε από τον Ζαν Ντιζαρντέν του “The Artist”. Το ότι δεν υπήρξε καν υποψήφιος για παλαιότερες ερμηνείες του (Τεντώστε τα Αφτιά Σας, Δράκουλας, Λεόν, Η Αντιπρόεδρος) ας το αφήσουμε.

Λίαμ Νίσον. Ο συμπαθής Ιρλανδός με την χαρακτηριστική πατρική παρουσία και ακόμα πιο πατρική φωνή, μπορεί να ανακάλυψε ξαφνικά τον –τα σπάω όλα- εαυτό του στα 60 του, αλλά μέχρι τότε μας έχει δώσει (και συνεχίζει βέβαια) εξαιρετικές ερμηνείες. Υποψήφιος για το πολυπόθητο αγαλματίδιο έχει υπάρξει μόλις μια φορά, σαν Όσκαρ Σίντλερ («Η λίστα του Σίντλερ», 1993) και θα μπορούσε να είναι αρκετή. Παρόλα αυτά, ο πανήψηλος Λίαμ έχει κι άλλες αξιόλογες παρουσίες στην μεγάλη οθόνη, όπως στο Michael Collins ή το Kinsey.

Έντουαρτ Νόρτον. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Υποψήφιος τρεις φορές, νίκες καμία. Θέλετε να ακούσετε τις τρεις υποψηφιότητες; Έχουμε και λέμε: Φόβος Ενστίκτου (Primal Fear), Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας, Μπέρντμαν. Άδικο θα πείτε. Όχι. Άδικο είναι το ότι δεν υπήρξε καν υποψήφιος για το Fight Club. Και για την 25η ώρα. Ακόμα και για το Grand Budapest Hotel. Άλλα είτε έτσι είτε αλλιώς, άδικο είναι.

Ρέιφ Φάινς. Ο αγαπημένος Βόλντεμορτ, είναι κι αυτός από τους ηθοποιούς με αρκετές υποψηφιότητες και ακόμα πιο πολλές εξαιρετικές ερμηνείες. Η «Λίστα του Σίντλερ» και ο «Άγγλος Ασθενής» είναι οι δύο φορές που έφτασε πιο κοντά, χωρίς να γευτεί το νέκταρ της νίκης. Εμείς –με όλη την ελευθερία του κόσμου που διαθέτουμε- θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και το Grand Budapest Hotel, και τον Επίμονο Κηπουρό. Αν ήμασταν και φαν του Χάρι Πότερ θα βάζαμε και τον λόρδο Βόλντεμορτ. Αλλά δεν είμαστε…

Notable mentions: Μπραντ Πιτ . Το έχει πάρει σαν παραγωγός για το 12 Χρόνια Σκλάβος, κι αν μπορούμε να χωνέψουμε το ότι δεν το πήρε σαν Μπέντζαμιν Μπάτον, δεν μπορούμε να χωνέψουμε το ότι δεν το πήρε για τους «12 Πίθηκους». Και σίγουρα δεν μπορούμε να καταπιούμε το ότι δεν ήταν κάν υποψήφιος για το Fight Club, το Se7en και τους Άδοξους Μπάσταρδους. Χάρισον Φορντ, Τομ Κρουζ, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Άλαν Ρίκμαν (μας άφησε νωρίς).

Όχι, όσο κι αν χτυπιέστε, Τζόνι Ντεπ δεν θα δείτε στην λίστα.

 

Περνάμε στις αγαπητές κυρίες του Σινεμά. Ξεκινώντας από την Γκλεν Κλόουζ. Υποψήφια όχι μια, όχι δύο, όχι τρεις, αλλά 6 φορές! Το 1982, για το «Ο Κόσμος μέσα απ’τα Μάτια μου», έχασε από την Τζέσικα Λάνγκ του Τούτσι. Το ’83 με την «Μεγάλη Ανατριχίλα», έχασε από την Λίντα Χαντ (Επικίνδυνα Χρόνια – what??). Το ’84 με τον «Καλύτερο», έχασε από την Πέγκι Άσκροφτ (την ποιά;) στο «Πέρασμα από την Ινδία». Για την «Ολέθρια Σχέση» έχασε από την Σερ και το «Κάτω από την Λάμψη του Φεγγαριού» (ασχολίαστο). Με τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» έχασε από την Τζόντι Φόστερ (Η Κατηγορούμενη. Οκ, όχι τόσο άδικο αυτό). Και για το Albert Nobbs έχασε από την Μέριλ Στριπ και την Σιδηρά Κυρία της. Κουραστικό, αλλά έπρεπε να αναφερθούν αναλυτικά για να βγάλετε εσείς το συμπέρασμα.

Σιγκούρνι Ουίβερ. Τρεις υποψηφιότητες, καμία νίκη. Περιέργως, η μια από της τρεις ήταν για τον πλέον εμβληματικό ρόλο της (και γενικότερα) στο σινεμά, σαν Έλεν Ρίπλεϊ δηλαδή, για το Άλιενς (1986). Και λέμε περιέργως, διότι αφενός σπανίως βγαίνουν υποψηφιότητες (ειδικά στα 80’ς) από ταινίες δράσης ή φαντασίας, αφετέρου το Άλιενς (το δεύτερο της σειράς) σε καμία περίπτωση δεν πιάνει τα στάνταρ του 1ου. Κι ας είχε Τζέιμς Κάμερον από πίσω. Οι άλλες δύο υποψηφιότητες της ήταν για το Γορίλες στην Ομίχλη και για το Εργαζόμενο Κορίτσι. Αλλά ποιος είπε ότι είναι όλα δίκαια σ’αυτή τη ζωή;

Άνετ Μπένινγκ. Για το American Beauty, το 2000, έπρεπε απλά να ανέβει στη σκηνή, να το πάρει και καλησπέρα σας. Αντιθέτως το έχασε από την Χίλαρι Σουάνκ του Boys Don’t Cry (φαν φακτ: Την ίδια χρονιά τσίμπησε το Β’ Γυναικείο η Αντζελίνα Τζολί, για το «Κορίτσι που Άφησα Πίσω», το μοναδικό της μέχρι στιγμής). Το 2005 για το Being Julia έπρεπε να γίνει το ίδιο. Μαντέψτε από ποια το έχασε. Οκ, να το πάρει το ποτάμι. Από την Χίλαρι Σουάνκ, για το Million Dollar Baby. Τι φάση;

Τώρα θα πείτε, ολόκληρη Λορίν Μπακόλ κι έχει μόνο μια υποψηφιότητα (κι αυτή το 1996 για το «Ο Καθρέφτης έχει δυο Πρόσωπα» – και που το έχασε από την Ζιλιέτ Μπινός του Άγγλου Ασθενή), εδώ θα κολλήσουμε;

Notable mentions: Τζούλιαν Μουρ, Λόρα Λίνεϊ, Ναόμι Ουότς, Μισέλ Φάιφερ. Αα, κι η Έιμι Άνταμς.

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Εχμ, κύριε... το Όσκαρ σας!"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *