- - https://www.newsville.be -

To Bozar «μύρισε» Κρήτη!

Σκοτάδι. Στα μεγάφωνα η τρανταχτή αντρική φωνή εξηγεί στο κοινό την ιστορία γέννησης του Πυρρίχιου χορού. Φιγούρες μέσα στο σκοτάδι ανεβαίνουν στη σκηνή και ξεκινούν τον χορό. Χωρίς μουσική, το μόνο που ακούγεται μέσα στο σκοτάδι να είναι τα βήματα των χορευτών και τα δυνατά χτυπήματα από τα στιβάνια (οι κρητικές άσπρες ψηλές ανδρικές μπότες) στο πάλκο σχεδόν συγχρονίζονται με τους χτύπους της καρδιάς.

Έπειτα τα φώτα ανοίγουν και η μουσική ξεκινά. Ο εκπληκτικός λυράρης και ερευνητής Αλέξανδρος Παπαδάκης, ένας από τους καλύτερους δεξιοτέχνες της νεότερης γενιάς στη λύρα, μαζί με το συγκρότημά του, Γιώργου Ψαράκη, Ιδομενέα Καμηλάκη και Γιάννη Βεργαδή μας μεταφέρουν σιγά σιγά στην Κρήτη με τις μαγικές φωνές και την κρητική προφορά τους.

Από τα πρώτα πράγματα που θαύμασα, πριν προλάβει να με συνεπάρει εντελώς η μουσική και ο χορός, ήταν οι γυναικείες στολές. Προσεγμένες και λεπτοδουλεμένες από εντυπωσιακά και ακριβά υφάσματα δημιουργούσαν μικρούς στρόβιλους από όμορφα χρώματα και αρχοντιά σε κάθε σβούρα και κάθε φιγούρα.

Οι άντρες, εντυπωσιακοί, με μία σχεδόν στρατιωτική πειθαρχία σε κάποιους χορούς, μας κατέπληξαν με τις φιγούρες και το συγχρονισμό τους και παρά τη βαριά παλικαριά που ενέπνεαν κατάφερναν να ίπτανται με κάθε ευκαιρία.

Χωρίς να με συνδέει κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο με την Κρήτη, συγκινήθηκα πολύ στην παράσταση. Το παραδέχομαι. Μάλλον θα έπαιξε το ρόλο του και αυτό το στοργικό χαμόγελο του εντυπωσιακού Χορευτή, αλλά πάνω από όλα Δάσκαλου, Γιώργου Πετράκη, που με τόση περηφάνια κοιτούσε τους μαθητές του να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.

Είμαι πολύ ευγνώμων που ήρθαν για εμάς και ευχαριστώ τον Φάνη Τρικίλη για την οργάνωση και τη σκηνοθεσία της παράστασης.

 

 

photo credit Oleg Degtiarov/Newsville.be